| 000 | 03188nam a22003373 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 9459 | ||
| 010 | _a960-670-903-5 | ||
| 100 | _a20191010d2006 m||y0grey50 0 ga | ||
| 101 | 1 |
_agre _bspa _cita |
|
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _aa|||||a||||yy | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΜπέϊκον _fκείμενα Francesca Marini _gεισαγωγή Angela Molina _gμετάφραση Δήμητρα Παπαβασιλείου |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΗ Καθημερινή _d2006 |
||
| 215 |
_a189 σ. _cέγχρ. εικ. _d19 εκ. |
||
| 225 | 1 |
_aΜεγάλοι ζωγράφοι _fεπιμέλεια σειράς Ανδρέας Παππάς _v23 |
|
| 225 | 1 |
_aΒιβλιοθήκη τέχνης _fΗ Καθημερινή |
|
| 312 | _aΤίτλος πρωτοτύπου: Bacon | ||
| 320 | _aΠεριέχει βιβλιογραφία | ||
| 330 | _aΟ Φράνσις Μπέικον (Δουβλίνο 1909 - Μαδρίτη 1992) τοποθετείται ανάμεσα στους ελάχιστους σύγχρονους καλλιτέχνες που βίωσαν έντονα την κρίση της αστικής κοινωνίας μέσα στον 20ό αιώνα και εξίσου έντονα τη μετουσίωσαν σε εικαστική έκφραση. Διαχωρίζεται, όμως, από τους υπόλοιπους γιατί παρουσιάζει ιδιομορφία. Η ζωγραφική του δεν "αποτυπώνει" επιφανειακού τύπου επίκαιρα στοιχεία αυτής της κρίσης, αλλά τα βαθύτερα στρώματα της ανθρώπινης φύσης. Αμιγώς ανθρωποκεντρικός, με τις παραμορφωμένες, σχεδόν φασματικές ανθρώπινες φιγούρες του, που εκφράζουν την πραγματικότητα σ' όλη της τη βανασότητα, κατορθώνει να αναγάγει την κατάπτωση και το "ποταπό" του ψυχισμού σε υψηλή τέχνη. Και όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει στην εισαγωγή της η Angela Molina: "Λίγοι καλλιτέχνες του διαμετρήματος του Μπέικον στάθηκαν ικανοί να αποκαλύψουν τόσες καινούργιες και ποικίλες οπτικές γωνίες, προϊόν της σκόπιμης αμφισημίας του έργου του Ιρλανδού καλλιτέχνη - τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη μοναχική του προσπάθεια να εξιχνιάσει τα απροσμέτρητα βάθη της ανθρώπινης φύσης". | ||
| 600 | 1 |
_988767 _aBacon _f(1909-1992) _bFrancis |
|
| 606 |
_94994 _aΕξπρεσιονισμός (Τέχνη) |
||
| 606 |
_98288 _aΣουρεαλισμός |
||
| 676 | _a759.4 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aMarini _bFrancesca |
|
| 702 | 1 |
_4730 _9178077 _aΠαπαβασιλείου _bΔήμητρα |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||
| 090 | _a9459 | ||