000			02937nam a2200277 4500
001			8257
010			_a978-960-16-6921-2
100			_a20190605d2017 m||y0grey50 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay||||||||||ay
106			_ar
200	1		_aΡένα _fΑύγουστος Κορτώ _eΜυθιστόρημα
210			_aΑθήνα _cΠατάκης _d2017
215			_a220 σ. _d21 εκ.
225	1		_aΣύγχρονη ελληνική λογοτεχνία _iΠεζογραφία _v410
330			_a"Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα. Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη". Εκατό πατημένα η Ρένα, κι ένα πρωί φτιάχνει καφέ και κάθεται να αφηγηθεί τη ζωή της σ' έναν νεαρό επισκέπτη, που έτυχε να δει τη φωτογραφία της σε μιαν εφημερίδα. Γεννημένη στις αρχές του 20ού αιώνα σ' ένα μπουρδέλο στα Χαυτεία, πόρνη κι η ίδια απ' τα δώδεκα, η Ρένα έχει μοναδικό οδηγό της την αγάπη: την αγάπη για τον Μάρκο, που την μπάζει στο Κόμμα, για τη Ρούλα, που της φανερώνει την άλλη όψη του έρωτα, για τον Βασίλη, που μαζεύει τα συντρίμμια της ζωής της και της δίνει μια ανάσα ελπίδας πριν το βαθύ σκοτάδι. Κι από αγκαλιά σε αγκαλιά, από πάθος σε πάθος, η Ρένα γίνεται άθελά της κομμάτι της ιστορίας - μια σαστισμένη κουκκίδα μες στο πλήθος, απ' την απεργία των καπνεργατών στη Σαλονίκη και την αιματηρή της κατάληξη μέχρι τα Δεκεμβριανά, την εξορία στα ξερονήσια, την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Κι η Ρένα ανάβει κι άλλο τσιγάρο, γεμίζει πάλι το ποτήρι, κλοτσάει το κουβάρι της ιστορίας της - κι η μνήμη ζωντανεύει, γίνεται παρέα. Μια καρδιά σαν κλείστρο μηχανής, που ο κάθε χτύπος της φωτογραφίζει αυτό που πρέπει να θυμάσαι.
606			_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι.
606			_aΠόρνες _9319056 _xΜυθιστόρημα
676			_a889.34
700		1	_4070 _aΚορτώ _bΑύγουστος _f(1979-)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2
090			_a8257