000 | 02563nam a2200253 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 8215 | ||
010 | _a978-618-01-2136-0 | ||
090 | _a8215 | ||
100 | _a20190603d2018 m||y0grey50 0 ga | ||
101 | 0 | _agre | |
102 | _aGR | ||
105 | _ay||||||||||ay | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΑστέρια στην άμμο _fΡένα Ρώσση-Ζαΐρη |
|
210 |
_aΑθήνα _cΨυχογιός _d2018 |
||
215 |
_a490 σ. _d21 εκ. |
||
330 | _a"Το ομοίωμα της φρεγάτας καιγόταν στα ανοιχτά μέσα στο σκοτάδι, χαρίζοντας μια απόκοσμη λάμψη στον ουρανό κι η θάλασσα βάφτηκε κατακόκκινη, όταν κάποιος με κόλλησε στον τοίχο, πέρασε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά μου και με φίλησε παθιασμένα. Σύγχυση ένιωσα, γλυκιά ζάλη, καίγονταν τα πάντα μέσα μου και δροσίζονταν μαζί. Και τότε η νύχτα έγινε μέρα, ο ουρανός πιτσιλίστηκε ολόκληρος, πλημμύρισε γιορτινά πυροτεχνήματα, μαγευτικά χρωματικά εφέ. Κι ο άντρας που με μάγεψε με το φιλί του ήταν άφαντος..." Ο γοητευτικός Μάξιμος, ο ευαίσθητος Ίωνας, ο δυναμικός Ανδρέας κι ανάμεσά τους, η Αλεξία. Η γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ. Ποιος θα την κάνει δική του για πάντα; Η Αγαθονίκη και ο Ιάκωβος, άσβεστο μίσος και αμαρτίες. Γιατί είμαστε όσα μας έχουν συμβεί. Γιατί δύσκολα ξεφεύγουμε από τα λάθη που έκαναν οι γονείς μας. Μια αληθινή ιστορία ζωής, ένα μυθιστόρημα που λούζεται στο φως και φωνάζει δυνατά το όνομα της αγάπης, από το Α έως το Ω. Για να μην αφήσει τα όνειρα να κοιμηθούν, για να ξυπνήσει τις ελπίδες... | ||
606 |
_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι. |
||
676 | _a889.34 | ||
700 | 1 |
_4070 _aΡώσση - Ζαΐρη _bΡένα |
|
801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |