000			02722cam a2200289 4500
001			77
010			_a960-16-1700-0
090			_a77
100			_a20151208d2005||||m||y0grey5005 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay|||z|||000za
106			_ar
200	1		_aΤα μαύρα λουστρίνια _fΜάρω Δούκα
210			_aΑθήνα _cΠατάκης _d2005
215			_a201σ. _cασπρ. φωτ. _d20 εκ.
225	1		_aΗ κουζίνα του συγγραφέα _v3
330			_aΤο έμαθα πια, έπειτα από τριάντα χρόνια δοκιμασίας, ότι θα γράφω και θα ξαναγράφω, κάθε φορά αλλιώς, το ίδιο βιβλίο. Ότι θα πεθάνω με την ίδια έμμονη ιδέα: τη δυνατότητα ή όχι του ανθρώπου να αποτυπώνει με αυτοεπίγνωση και εντιμότητα τις εκπτώσεις του στη διαδρομή από το είναι που δικαιούται στο έχειν που διεκδικεί. Έμαθα επίσης και το άλλο: μυθιστοριογράφος δεν είναι μόνο ο παραμυθάς διασκεδαστής των αναγνωστών του, ούτε μόνο ο διανοητής στην τρύπα του, ούτε μόνο ο λεπτουργός στο εργαστήρι του, αλλά αυτός, κυρίως αυτός, που αντιστέκεται στον εφησυχασμό, αναζητώντας την πεμπτουσία της ζωής κάτω από το γεγονός και πίσω από την εικόνα. Ο αληθινός μυθιστοριογράφος, όποια και αν είναι η βιοθεωρία του, όποια και αν είναι η σχέση του με τη γραφή, αναμετριέται καθημερινά με την εκτός εξουσίας γλώσσα του, με τη συναίσθησή του της συλλογικής ευθύνης και με την απόφασή του να υπάρξει συνειδητά, παρατηρητής και παρατηρούμενος, πομπός και δέκτης της δυναμικής και των αντιφάσεων της εποχής του. (Μ. Δ.)
606			_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι.
606			_954722 _aΠροσωπικές αφηγήσεις
676			_a889.334
700		1	_aΔούκα _bΜάρω _f(1947-) _4070
801		0	_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2