000			03019nam a2200301 4500
001			7439
010			_a978-960-16-2660-4
090			_a7439
100			_a20190315d2007 m||y0grey50050 ga
101	1		_agre _cita
102			_aGR
105			_ay||||||||||ay
106			_ar
200	1		_aΧάρτινο φεγγάρι _fΑντρέα Καμιλλέρι _gμετάφραση Φωτεινή Ζερβού
210			_aΑθήνα _cΠατάκης _d2007
215			_a313 σ. _d17 εκ.
225	1		_aΣύγχρονη ξένη λογοτεχνία _iAndrea Camilleri _v14
312			_aΤίτλος πρωτοτύπου: La luna di carta
330			_aΚάποτε, όταν ήταν μικρός, ο πατέρας του, αστειευόμενος, του είπε ότι το φεγγάρι στον ουρανό ήταν χάρτινο. Τότε αυτός, που πίστευε ό,τι του έλεγε ο πατέρας, το πίστεψε. Τώρα πια, ώριμος άντρας, έξυπνος, με μυαλό και διαίσθηση, πίστεψε ξανά, όπως όταν ήταν μικρό παιδί, σε δύο γυναίκες, που του είπαν ότι το φεγγάρι είναι φτιαγμένο από χαρτί. Ανάμεσα σε δύο δυνατές και επικίνδυνες γυναίκες πρέπει να παλέψει ο αστυνόμος Μονταλμπάνο: η μια εξωστρεφής, με απίστευτο αισθησιασμό, η άλλη μυστικοπαθής, με νοσηρά πάθη, ικανή ν' αναλάβει τα πάντα και να κρύψει τα πάντα. Παράλληλα, βήματα τυφλά τον οδηγούν στο μυστήριο ενός "πεθαμένου" σπιτιού, όπου, γύρω από ένα πτώμα σε άσεμνη στάση, γίνονται λάσπη και λιμνάζουν βρόμικα και σάπια νερά σκηνογραφικών και ευερέθιστων παθών μαζί με τα κατακάθια μιας πολιτικής αισχρότητας, που αφήνει να αναδυθούν εξέχοντες νεκροί και ευτυχή βίτσια. Σε αυτό το μυθιστόρημα, στο οποίο το σκοτεινό έλος (πανομοιότυπο με κοινωνικό θάνατο) γίνεται αλληλέγγυο με την κυβερνητική πολιτική την εθισμένη στη συνήθη ανωμαλία, η πλοκή είναι αργή".
606			_91677 _aΑστυνομικές ιστορίες και ιστορίες μυστηρίου
606			_9284037 _aΑστυνομική λογοτεχνία
676			_a808.83872
700		1	_4070 _aCamilleri _bAndrea _f(1925- )
702		1	_4730 _951699 _aΖερβού _bΦωτεινή
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2