| 000 | 01920nam a22002533 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 7004 | ||
| 010 | _a978-618-5240-00-4 | ||
| 090 | _a7004 | ||
| 100 | _a20190207d2016 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | _agre | ||
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _aa||||||||||a| | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΤα μάτια που νοστάλγησα _fΜαρία Πέττα |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΈξη _d2016 |
||
| 215 |
_a458 σ. _d21 εκ. |
||
| 225 | 1 | _aΕλλνική Λογοτεχνία | |
| 330 | _aΛένε πως όσο ζούμε ονειρευόμαστε... μέχρι την τελευταία μας πνοή. Εγώ σταμάτησα να ονειρεύομαι τη στιγμή που ορκίστηκα να μην προδώσω ποτέ το μυστικό της. Ακόμα και τα όνειρα που έκανα παιδί ξεθώριασαν στη μνήμη μου. Η αδικία μού χάραζε την ψυχή σαν κοφτερή λεπίδα... Όλοι είχαν στραφεί εναντίον μου, ακόμη και η ίδια μου η μάνα. Αυτή με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη. Στο μόνο που ήλπιζα ήταν η λύτρωση... Όμως, οι άνθρωποι ποτέ δεν σταματούν να ονειρεύονται. Ποτέ δεν λησμονούν αυτό που τους δίνει πνοή να συνεχίζουν. Ένας όρκος σιωπής, μια αλήθεια που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί κι ένας απρόσμενος έρωτας κινούν τα νήματα αυτής της συγκλονιστικής ιστορία | ||
| 606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
| 606 |
_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι. |
||
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||