000			03465nam a22002533 4500
001			6793
010			_a978-960-6655-41-8
090			_a6793
100			_a20181123d2008 m||y0grey50050 ga
101			_agre
102			_aGR
105			_ay||||||||||ay
106			_ar
200	1		_aΗ ορχήστρα των Θεών και μια παραφωνία _fΕλένη Μανιωράκη
210			_aΗράκλειο _cΜύστις _d2008
215			_a343 σ. _d21 εκ.
330			_aΜια εκτός σύγχρονου πολιτισμού πολιτεία "η πάναγνη Λαμπαδία", βρίσκεται χρόνια τώρα κρυμμένη πίσω από αδιάβατα βουνά, ξεκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Μακριά από ξενόφερτες δήθεν θεόπνευστες θρησκείες, έμεινε το "αμόλυντο λίκνο του ελληνισμού". Λαμπαδιάρης ήταν το όνομα του ποταμού που χώριζε την ανόθευτη αυτή πολιτεία σε δύο διαφορετικές, εντελώς ανόμοιες περιοχές σε χώματα και ανθρώπους. Από δω άρχοντες ο Πολυχρόνης κι η Σμυρνιά Αγγελίνα, από κει ο Αγριοφραγκιάς κι η πολύπαθη Νιόβη. Από δω η ευδαίμων πολιτεία, που η ορχήστρα των θεών παιανίζει μελωδικά το τραγούδι της ευτυχίας, από κει η παραφωνία. Από δω απύθμενοι έρωτες με απρόβλεπτες συνέπειες, μυστηριακά δρώμενα και τελετουργίες, (υποσυνείδητες μνήμες μιας αλήστου κάλλους εποχής), από κει το ανδρικό όργανο, ρομφαία του σατανά, σπέρνει τον όλεθρο, μα και εκπλήξεις. Άνθρωποι κρυψίνοες και κακοί, λες και είχαν την κατάρα των θεών στο σπέρμα τους με αποτέλεσμα να γεννιόνται άτομα με σωματικά και νοητικά ελαττώματα. Οι Σιαμαίες κόρες, ο Μόμος, ο Κύκλωπας, ο Ακρίδας, οι άνθρωποι των σπηλαίων αντιπροσωπευτικά δείγματα της κακής ενέργειας αυτής της περιοχής. Μα η αγάπη που τα πάντα νικά γίνεται ο "Μεσσίας" που συνενώνει τις δύο αυτές ανόμοιες περιοχές. Έρχεται όμως η εισβολή των καινούργιων από τη γείτονα και καταβροχθίζει παράδοση και ανθρώπους. Πρώτα θύματα η άμυαλη Αλκυόνη και ο δανεικός Ιδομενέας. Ο ναός του λόφου όμως με τους μαρμαρωμένους Θεούς αλώβητος, έμεινε να διακηρύσσει την αναγέννηση του κάθε ελληνικού.
606			_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι.
606			_91678 _aΜυθιστόρημα
676			_a889.34
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2