| 000 | 02739nam a2200301 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 6520 | ||
| 010 | _a960-7213-83-1 | ||
| 090 | _a6520 | ||
| 100 | _a20181022d1995 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | 1 |
_agre _cita |
|
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay|||z|||000ay | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΌπου σε πάει η καρδιά _fΣουζάννα Ταμάρο _gμετάφραση Έρη Κανδρή |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΩκεανίδα _d1995 |
||
| 215 |
_a194 σ. _d21 εκ. |
||
| 225 | 1 | _aΑσημένια σειρά | |
| 312 | _aΤίτλος πρωτοτύπου: Va' dove ti porta il cuore | ||
| 330 | _aΜέσα στη μοναξιά του σπιτιού της, μια ηλικιωμένη γυναίκα, ξέροντας πως δεν της μένει πια πολύς καιρός ζωής, αποφασίζει να γράψει μια επιστολή, μια πολυσέλιδη επιστολή με μορφή ημερολόγιου, στη νεαρή εγγονή της, που βρίσκεται μακριά. Απειθαρχώντας στον άγραφο νόμο της αστικής κοινωνίας, που επιβάλλει να καλύπτονται με πέπλο σιωπής όσα ανομολόγητα κρύβει η ανθρώπινη ψυχή, η γιαγιά κάνει μια θαρραλέα κίνηση κι ανοίγει διάπλατα την καρδιά της, με κίνδυνο να φανεί σκληρή κι ανελέητη, κυρίως απέναντι στον εαυτό της. Τα παιδικά της χρόνια, ο γάμος της, ο μεγάλος της έρωτας, το "αμάρτημά" της, ο χαμός της μονάκριβης κόρης της, ογδόντα ολόκληρα χρόνια ζωής ζωντανεύουν με την πένα της. Αυτή η εξομολόγηση είναι μια πράξη αγάπης, για να διαλύσει ασυνεννοησίες και να βοηθήσει τη μικρή στον δύσβατο δρόμο της ευτυχίας. Δεν υπάρχουν χειρότεροι εχθροί, λέει η γιαγιά στην εγγονή, από αυτούς που φωλιάζουν μέσα μας, κι αξίζει τον κόπο ένα ταξίδι στα βάθη του εαυτού μας... | ||
| 606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
| 606 |
_9285295 _aΙταλική λογοτεχνία _z20ός αι. |
||
| 676 | _a853.914 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aTamaro _bSusanna _f(1957-) |
|
| 702 | 1 |
_4730 _919856 _aΚανδρή _bΈρη |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||