000			02781cam a2200277 4500
001			59
010			_a960-03-1108-0
090			_a59
100			_a2015123 d1993 ||my0grey500503 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay|||z|||000ay
200	1		_aΤα δέντρα _eΜυθιστόρημα _gπρόλογος Άγγελος Σικελιανός _fΜαργαρίτα Λυμπεράκη
210			_aΑθήνα _cΚαστανιώτης _d1993
215			_a252,[1]σ. _d21 εκ. _cασπρ. φωτ.
330			_aΞαναδιαβάζοντας σήμερα Τα δέντρα, κάνω μια παράξενη σκέψη. Είναι σαν να πήγα να μείνω στο Παρίσι την πρώτη φορά για να ζήσω αυτά που έγραψα, αυτά που έζησε και η Ειρήνη, η ηρωίδα των Δέντρων. Ήθελα να γνωρίσω το δικό της κόσμο, τη δική της γειτονιά, τους αγαπημένους της δρόμους και τα γεφύρια του Σηκουάνα, και βέβαια τα ανδρικά πρόσωπα που κατά διαβολική σύμπτωση έτυχε να έχουν τα ίδια ονόματα με τα πρόσωπα του βιβλίου. Μόλις είχα χωρίσει. Το βιβλίο λοιπόν ήταν ερέθισμα ζωής και όχι το αντίστροφο. Είχα κάνει ένα ταξίδι στο Παρίσι, αλλά ήμουνα παιδί. Τρεις μέρες με το τρένο δεν είχα κουνήσει από το σκαμνάκι στο διάδρομο, τα τοπία άλλαζαν συνέχεια μπρος στα μάτια μου, ο κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Μέσα στο βαγόνι ο παππούς, η γιαγιά μου και η μητέρα μου - οι γονείς μου μόλις είχανε χωρίσει. Το Παρίσι το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Εκεί έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, προσπαθώντας να διαβάσω τα ονόματα των δρόμων. Με βοηθούσε όπως πάντα ο παππούς μου, ο εκδότης Γιώργος Φέξης.
606			_91678 _aΜυθιστόρημα
606			_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι.
676			_a889.334
700		1	_aΛυμπεράκη _bΜαργαρίτα _f(1919-2001) _4070
702		1	_929065 _aΣικελιανός _bΆγγελος _f(1884-1951)
801		0	_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2