000			05034nam a2200349 4500
001			4797
010			_a978-960-503-578-5 _b(set)
010			_a978-960-503-579-2 _b(τ.1.)
010			_a978-960-503-580-8 _b(τ.2)
100			_a20180302d2014 d||y0grey50 0 ga
101	0		_agre
102			_aGR
106			_ar
200	1		_aΕλληνικά Παραμύθια _fεκλογή Γ. Α. Μέγα _gεικόνες Ράλλη Κοψίδη
205			_a16η έκδ.
210			_aΑθήναι _cΔημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη _d2014
215			_a229 σ. _cεικ. _d20 εκ.
225	1		_aΜια φορά κι έναν καιρό
300			_aΕιδική έκδοση για την εφημερίδα ''Το Βήμα''
305			_aΈχει αναπαραχθεί φωτογραφικά η δέκατη έκτη έκδοση του βιβλίου Ελληνικά παραμύθια Β' σε εκλογή του Γ. Α. Μέγα και με εικόνες του Ράλλη Κοψίδη, που εκδόθηκε από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας, τον Δεκέμβριο 2011 (πρώτη έκδοση : 1962)
330			_aΟ Γεώργιος Α. Μέγας, ο συστηματικότερος μάλλον μελετητής του ελληνικού λαϊκού παραμυθιού έως σήμερα, έχει πλήθος σχετικές εργασίες στο ενεργητικό του. Οδηγό του είχε την ιστορικογεωγραφική μέθοδο (της φινλανδικής σχολής) που εξετάζει, διεθνώς και διαχρονικά, τη διάδοση των διάφορων παραμυθιακών τύπων, τονίζοντας ιδιαίτερα τη διαχρονική διάσταση των παραμυθιών. Σύμφωνα με τη σχολή αυτή, κάθε λαός παραλαμβάνει την ύλη για τα παραμύθια του από μια διεθνή πηγή και τα μεταβάλλει με τρόπο που να τα καθιστά δικά του. Οπως ο ίδιος σημειώνει, το παραμύθι, αν και δεν υπόκειται στους όρους της πραγματικής ζωής, προσαρμόζεται ωστόσο στα ήθη και τα έθιμα, στους μύθους και τις δοξασίες ενός λαού, με αποτέλεσμα να γίνεται κομμάτι της ζωής του, να αποκτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το κάθε παραμύθι - λέξη που προέρχεται από το ρήμα «παραμυθούμαι», που σημαίνει «δίνω θάρρος», «προτρέπω», «παρηγορώ», «συμβουλεύω», «ανακουφίζω» - αρχικά προοριζόταν για τη διασκέδαση των μεγάλων. Μόνον αργότερα οι αφηγήσεις της παραδοσιακής κοινωνίας έγιναν διηγήσεις για τα παιδιά, κρατώντας ουσιαστικά το ίδιο περιεχόμενο. Ο Μέγας στους δύο τόμους υπό τον τίτλο «Ελληνικά παραμύθια» που εξέδωσε από τις εκδόσεις Εστία (το 1927 και το 1962) επέλεξε πλήρη και άρτια παραμύθια για τα παιδιά, τα οποία να είναι κατάλληλα για παιδαγωγικούς σκοπούς και, παράλληλα, να προσφέρουν χαρά και απόλαυση. Στον τόμο του 1962, τον οποίο προσφέρει σήμερα στους αναγνώστες του «Το Βήμα», ο επιφανής λαογράφος ανθολογεί παραμύθια που απευθύνονται σε παιδιά λίγο μεγαλύτερα σε σύγκριση με την έκδοση του 1927. Επιλέγονται 47 παραμύθια, αριθμός που αποδεικνύει πόσο προσεκτική ήταν η εκλογή του Μέγα, ο οποίος το διάστημα 1957-1963 - σύμφωνα με μαρτυρία του Μιχάλη Μερακλή, στο βιβλίο του «Το λαϊκό παραμύθι» - είχε συγκεντρώσει τον εντυπωσιακό αριθμό των 4.000 παραμυθιών!
606			_981264 _aΜύθοι, Ελληνικοί _xΒιβλία για παιδιά
606			_99718 _yΕλλάς
676			_a398.209495
700		1	_4070 _aΜέγας _bΓεώργιος Αν. _f(1893-1976)
702		1	_4440 _921281 _aΚόντογλου _bΦώτης _f(1895-1965)
702		1	_4440 _921914 _aΚοψίδης _bΡάλλης _f(1929-)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2
090			_a4797