000			02767nam a2200265 4500
001			459
010			_a978-960-422-598-9
090			_a459
100			_a20160323d2008 c||y0grey50050 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_aa|||||||||||y
106			_ar
200	1		_aΡόμπολο, το προσφυγάκι του δάσους _fΦιλομήλα Βακάλη- Συρογιαννοπούλου _gεικόνες Θόδωρος Συρογιαννόπουλος
210			_aΑθήνα _cΕκδοτικός Οίκος Άγκυρα _d2008
215			_a40σ. _cεγχρ. εικ. _d28 εκ.
330			_aΚάποτε ήταν δέντρο ζωντανό και καταπράσινο, ρόμπολο καμαρωτό! Για τις ανάγκες τους οι άνθρωποι μια μέρα το έκοψαν. Δίχως ρίζες, φύλλα και κλαδιά, βρέθηκε στύλος να φωτά σε ξένο τόπο. Το βασανίζει ο πόνος του ξεριζωμού, η νοσταλγία και η ανάγκη για επικοινωνία. Πού και πώς να στεριώσει; Μόνο κι έρημο ζητάει παρηγοριά. Ώσπου μια αμυγδαλιά, που ανθεί στο διπλανό περιβόλι, του κλέβει την καρδιά. Μια τρυφερή ιστορία αγάπης, αλληγορική, γεμάτη καημό και προσμονή. Κάποτε τραβούσε πάνω του όλα τα βλέμματα. Τώρα μόνο κι έρημο μετράει τις ώρες από τη μιαν αυγή ως την άλλη, γυρεύοντας μια στιγμή αγάπης και προσοχής. Ξεκομμένο από τις ρίζες του περιμένει κάποιο θαύμα... ...Αχ, αυτή η αμυγδαλιά! Αν είχε τα κλαδιά του, θα μπορούσε και να την αγγίξει. Κοντούλα, φουντωτή, από την ώρα που την αντίκρισε, τον περασμένο χειμώνα, ολόλευκα ντυμένη, έχασε το μυαλό του. Προσφυγάκι δίχως ταίρι δώσ' μου αμυγδαλιά το χέρι δίπλα σου να κρατηθώ, να ριζώσω, μη χαθώ.
606			_94080 _aΕικονογραφημένα παιδικά βιβλία
700			_4070 _aΒακάλη - Συρογιαννοπούλου _bΦιλομήλα _f(1962- )
702		1	_4440 _9128618 _aΣυρογιαννόπουλος _bΘόδωρος _f(1962- )
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2