000			02220nam a2200265 4500
001			4587
010			_a960-03-2814-5
090			_a4587
100			_a20180206d2000 m||y0grey50050 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay|||z|||000ay
106			_ar
200	1		_aΓκας ο γκάνγκστερ _fΑντώνης Σουρούνης _eΜυθιστόρημα
210			_aΑθήνα _cΚαστανιώτης _d2000
215			_a400 [9] σ. _d21 εκ.
330			_a"Με λένε Γκας. Κώστα με βάφτισαν, όμως τριάντα τόσα χρόνια δεν το έχω ακούσει αυτό το όνομα, όλόι Γκάς με φωνάζουν. Μου το κόλλησαν ένα βράδυ που έπαιζαν σινεμά στην πλατεία και βλέπαμε αστυνομικό έργο. Γκας, ο γκάνγκστερ, έτσι έλεγαν όλοι το παλικαράκι και παρόλο που δεν είχε σκοτώσει κανέναν, εκείνοι των σκότωσαν. Γκας, ο γκάνγκστερ, έτσι είπαν και εμένα, γιατί όλοι περίμεναν πως κάποτε θα σκοτώσω ή θα με σκοτώσουν. Και με έδιωξαν από το χωριό. Με έστειλαν στη Γερμανία στον πατέρα μου, που ούτε τον ήξερα ούτε με ήξερε. Στο Αμβούργο συνάντησα έναν αστείο κι ασουλούπωτο Έλληνα καπετάνιο ενός σαπιοκάραβου, που, μόλις τον είδα, είπα αν η μοίρα μου ήταν άντρας, έτσι ακριβώς, όπως αυτός, θα ήταν. - Πότε φεύγει το βαπόρι; τον ρώτησα. - Αύριο φεύγουμε... Φεύγουμε αύριο."
606			_91678 _aΜυθιστόρημα
606			_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι.
676			_a889.334
700		1	_4070 _aΣουρούνης _bΑντώνης _f(1942-)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2