000 02466nam a2200265 4500
001 4318
010 _a960-03-0478-5
100 _a20180110d1990 m||y0grey50050 ga
101 0 _agre
102 _aGR
105 _ay|||z|||000fy
106 _ar
200 1 _aΟνειρεύομαι τους φίλους μου
_eΔιηγήματα
_fΔημήτρης Νόλλας
210 _aΑθήνα
_cΚαστανιώτης
_d1990
215 _a109 σ.
_d21 εκ.
330 _a"Ονειρεύομαι τους φίλους μου" Με κουράζεις", του λέει αυτός αγνοώντας την επαναλαμβανόμενη υποτιμητική χειρονομία. "Κουράζεις τους φίλους σου". "Γι' αυτό υπάρχουν οι φίλοι", λέει ο Τζώνης αλλάζοντας απότομα κέφι και ξεχνώντας όσο προσβλητικά έλεγε προηγουμένως. "Γι' αυτό είστε και συνεργάτες μου, επειδή είμαστε φίλοι". "Μπούρδες", λέει ο Κυριάκος, "μας έχεις προσλάβει για να δείξεις πόσο αποτυχημένοι είμαστε". Ο Τζώνης κατεβάζει το φερμουάρ κι αφήνει τα παντελόνια του να γλιστρήσουν μέχρι την μέση των μηρών του. "Και γιατί να μην το 'χω κάνει μόνο και μόνο επειδή είμαστε φίλοι;" ρωτάει, ενώ σφίγγει την ορθοπεδική του ζώνη. "Εγώ αναγνωρίζω πως είστε άχρηστοι και σας βοηθώ. Εσύ γιατί δεν μπορείς να παραδεχτείς πως είμαι καλύτερος;". Εννιά διηγήματα, εννιά ιστορίες με φίλους, όπου η απόλυτη απουσία του άλλου φύλου θα μπορούσε να δώσει στη συλλογή τον τίτλο "Ιστορίες χωρίς γυναίκες".
606 _939146
_aΔιηγήματα, Νεοελληνικά
606 _9284532
_aΝεοελληνική πεζογραφία
_z21ος αι.
676 _a889.34
700 1 _4070
_aΝόλλας
_bΔημήτρης Αθ.
_f(1940-)
801 _aGR
_bLIBR_Malevizi
_gAACR2
090 _a4318