| 000 | 02399nam a2200265 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 4255 | ||
| 010 | _a978-960-14-2287-9 | ||
| 090 | _a4255 | ||
| 100 | _a20180104d2010 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | 0 | _agre | |
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay|||z|||000zy | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΜονοπάτια της μνήμης _fΕυφροσύνη Καμάτσου |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΕκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη _dc2010 |
||
| 215 |
_a287 σ. _d20 εκ. |
||
| 225 | 1 | _aΕλληνική λογοτεχνία | |
| 300 | _aΕιδική έκδοση για την εφημερίδα ''Πρώτο Θέμα'' | ||
| 330 | _aΕίναι η ιστορία μιας γυναίκας. Η Ματίνα, το μελαψό κορίτσι, χόρευε στο δρόμο. Κουνούσε τους γοφούς της σε έναν αισθησιακό, ερωτικό χορό που κάθε γυναίκα ήθελε να χορέψει και ίσως και να το έκανε πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά ποτέ έξω στον κόσμο, ποτέ μπροστά στα γεμάτα πόθο μάτια των ξένων. Νόμιζαν πως ο θάνατος θα τη δαμάσει. O άντρας έβγαλε το μαχαίρι του και η αντανάκλαση του ήλιου έπεσε στην αιχμηρή κόψη. Πλησίασε τη Ματίνα. Έκαναν λάθος. "Η γιαγιά ήταν λουσμένη στον κρύο ιδρώτα. Έβγαλε ένα μαντίλι από την τσέπη της και σκούπισε το μέτωπό της. Γιατί όλες αυτές οι αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, αναμνήσεις που είχε κρύψει βαθιά μέσα της, έβγαιναν στην επιφάνεια τώρα, εκείνη τη μέρα, ύστερα από τόσα χρόνια; Ύστερα από όλη την προσπάθεια και τον αγώνα που είχε κάνει για να σβήσει το παρελθόν, για να ξεχάσει τη Ματίνα;" | ||
| 606 |
_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι. |
||
| 676 | _a889.34 | ||
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||