| 000 | 02452nam a2200265 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 4245 | ||
| 010 | _a960-03-0322-3 | ||
| 090 | _a4245 | ||
| 100 | _a20180104d1989 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | 0 | _agre | |
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay|||z||||000ay | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΟ χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας _eΜυθιστόρημα _fΓιάννης Ξανθούλης |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΚαστανιώτης _d1989 |
||
| 215 |
_a159 σ. _d21 εκ. |
||
| 330 | _aΤο ταραγμένο καλοκαίρι του 1974, η μεταπολίτευση κι εμείς. Εμείς ολομόναχοι στον έρωτα, στη ζωή, στο θάνατο και στους μεγάλους αποχαιρετισμούς. Τότε που ήμασταν ακόμα νέοι, αλλά έπρεπε να αποκτήσουμε γρήγορα τη σοφία των δοκιμασμένων -και περισσότερο εγώ που, όπως έλεγε και η Φανή, κυνηγούσα τα φαντάσματα της αγάπης μέσα στα παραμύθια μιας ένοχης αθωότητας... Μα δε γινόταν ν' απαρνηθώ τη ζωή μου στο άψε σβήσε, τόσο γρήγορα, με το πρόσχημα της ενηλικίωσης. Κι εξάλλου ήθελα να ζήσω το δράμα αυτής της περίφημης "ενηλικίωσης" σ' όλη του την έκταση, για να μάθω επιτέλους, ποιο ήταν το άλλοθι για τόσα "συναισθηματικά τιμήματα". Κάποτε, όμως άρχισα να μεγαλώνω πραγματικά και μόνο τότε ταξινόμησα εκείνες τις σκόρπιες μέρες του "Χάρτινου Σεπτέμβρη", που πέρασε κι έφυγε μέσα απ' τα πιο λαμπερά καλοκαίρια μας, λογαριάζοντάς τον σαν μήνα του φθινοπώρου από συνήθεια ημερολογιακή... | ||
| 606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
| 606 |
_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι. |
||
| 676 | _a889.34 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aΞανθούλης _bΓιάννης _f(1947-) |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||