000 01899nam a2200265 4500
001 4067
010 _a960-04-2010-6
090 _a4067
100 _a20171201d2001 m||y0grey50050 ga
101 0 _agre
102 _aGR
105 _ay|||z|||000ay
106 _ar
200 1 _aΜη δεις το μάραθο για άνηθο
_fΜάτα Παπανικολάου
_eΜυθιστόρημα
210 _aΑθήνα
_cΚέδρος
_dc2001
215 _a218 σ.
_d20 εκ.
330 _a«Όχι μόνο τη Βουγιουκλάκη, αλλά και τη Μονρόε, τον Πρίσλεϊ, τον Τζέρι Λιούις, όλους τους έκανε ολόιδιους. Αξεπέραστη όμως ήταν όταν έκανε τη Μελίνα. Στα χρόνια της δικτατορίας η Μελίνα τής είχε γίνει έμμονη ιδέα. Αλλά και αργότερα, μεγάλη γυναίκα πια, όταν την εγκατέλειψε ο άντρας της κι έφυγαν τα παιδιά της για σπουδές. Τότε ήταν που ντυνόταν τη Μελίνα κι άπλωνε τα χέρια σχίζοντας τον αέρα της ερημιάς της, μέσα σ' ένα σπίτι λαβωμένο απ' το σεισμό. Ώσπου μια μέρα παραπάτησε στη λαϊκή της γειτονιάς της και δυο στιβαρά χέρια τη στήριξαν, ενώ μια ζεστή αντρική φωνή την πρόσταξε: "ΣΤΥΛΩΣΟΥ"».
606 _9284532
_aΝεοελληνική πεζογραφία
_z21ος αι.
606 _91678
_aΜυθιστόρημα
676 _a889.34
700 1 _4070
_aΠαπανικολάου
_bΜάτα
801 _aGR
_bLIBR_Malevizi
_gAACR2