| 000 | 02970nam a2200289 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 4033 | ||
| 010 | _a960-236-511-0 | ||
| 100 | _a20171128d1995 m||y0grey5005 ga | ||
| 101 | 1 |
_agre _cfre |
|
| 105 | _ay|||z|||000ay | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΟ φάρος της Αλεξάνδρειας _fΡομπέρ Σολέ _gμετάφραση από τα γαλλικά Ντίνα Σιδέρη |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΕκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη _d1995 |
||
| 215 |
_a398 σ. _d22 εκ. |
||
| 225 | 1 | _aΞένη λογοτεχνία | |
| 312 | _aΤίτλος πρωτοτύπου: Le semaphore d' Alexandrie | ||
| 330 | _aΗ ζωή μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που δεν ακούει, αλλά καταφέρνει να εκφραστεί, να γνωρίσει τον κόσμο, να μεγαλώσει φυσιολογικά, να ζήσει, να πετύχει και να κερδίσει την επιβράβευση από τους ανθρώπους που "ακούν". Η Εμανουέλ Λαμπορί είναι κουφή. Η Εμανουέλ Λαμπορί είναι ο γλάρος. Η κραυγή της είναι προσπάθεια επικοινωνίας, προσπάθεια επαφής με τον κόσμο. Η ζωή της κυλά στη σιωπή, μια σιωπή γεμάτη χρώματα που πάλλονται, δονήσεις, αισθήσεις, συγκινήσεις. Γνωρίζει εμπειρίες, αγωνία, πόνο, χαρά, έρωτες, συγκρούσεις, απογοητεύσεις και πάνω απ' όλα τη γλώσσα της, τη γλώσσα των νευμάτων. Οι κινήσεις των χεριών, που τη βγάζουν από την απομόνωση, της δίνουν τη δυνατότητα να μιλήσει, να μεταδώσει τη σκέψη της, να μοιραστεί τα συναισθήματά της. Παίζοντας στο θέατρο, κατορθώνει να ενώσει τον κόσμο των ήχων με τον κόσμο της σιωπής, σαν δύο όμοιους κρίκους, που συνυπάρχουν αρμονικά, μεταγγίζοντας πλούτο ο ένας στον άλλο. Η Εμανουέλ Λαμπορί ζει και στους δυο κόσμους. Ο γλάρος πετά από τον ένα στον άλλο. Η κραυγή του ακούγεται δυνατά. Είναι η κραυγή της ζωής. | ||
| 606 |
_9134551 _aΙστορικό μυθιστόρημα |
||
| 606 |
_9284448 _aΓαλλική λογοτεχνία _z20ός αι. |
||
| 676 | _a843.914 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aSolé _bRobert _f(1946- ) |
|
| 702 | 1 |
_4730 _929036 _aΣιδέρη _bΝτίνα |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||
| 090 | _a4033 | ||