000 | 02915nam a2200277 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 3999 | ||
010 | _a960-7058-04-6 | ||
090 | _a3999 | ||
100 | _a20171124d1990 m||y0grey50050 ga | ||
101 | 1 |
_agre _cfre |
|
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||z|||000ay | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΤο λυκόφως των θεών της στέπας _fΙσμαήλ Κανταρέ _gμετάφραση από τα γαλλικά Αλέξανδρος Βέλλιος |
|
210 |
_aΑθήνα _cΕκδόσεις του Εικοστού Πρώτου _d1990 |
||
215 |
_a171 σ. _d21 εκ. |
||
330 | _aΟ αφηγητής του "Λυκόφωτος των θεών της στέπας" παρακολουθεί μαθήματα στο Ινστιτούτο Γκόρκι της Μόσχας, μαζί με πολλούς σοβιετικούς συγγραφείς. Συναναστρέφεται νεαρές Ρωσίδες, όπως η Λίντα την οποία αγαπάει. Η φθορά των σχέσεων της Αλβανίας με τη Σοβιετική Ένωση, η υπόθεση Πάστερνακ, μια επιδημία ευλογιάς θα διαρρήξουν το παραπέτασμα των φαινομένων και των προσχημάτων, θα αποκαλύψουν ότι "ο καιρός της δολιότητας" έχει φθάσει. Μετά το καλοκαίρι στη Ρίγα, όπου ο αφηγητής περνάει τις διακοπές του σε ένα αναπαυτήριο με τη συντροφιά γέρων συγγραφέων που παίζουν πινγκ-πονγκ, ακολουθούν τα χρυσωμένα φύλλα του φθινοπώρου στα περίχωρα της Μόσχας, ο μοσχοβίτικος χειμώνας, ένα νεκροταφείο, το πνιγηρό χάος των οινοποσιών σ' αυτόν τον πύργο της Βαβέλ, στην εστία του Ινστιτούτου Γκόρκι -όπου η σκόνη σκεπάζει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ το αδύναμο φως των λαμπτήρων-, η επιβεβλημένη απομόνωση, ο θάνατος, πραγματικός ή συμβολικός. Στην Κόκκινη Πλατεία, οι ακίνητες, κοντόχοντρες σιλουέτες των σοβιετικών ιθυνόντων, των θεών της στέπας, θρυμματίζονται μέσα στην παγωνιά. | ||
606 |
_9134551 _aΙστορικό μυθιστόρημα |
||
606 |
_9616 _aΑλβανική λογοτεχνία |
||
676 | _a891.9913 | ||
700 | 1 |
_4070 _aKadare _bIsmail _f(1936-) |
|
702 | 1 |
_4730 _998688 _aΒέλλιος _bΑλέκος |
|
801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |