000			03128nam a2200265 4500
001			3768
010			_a960-256-243-9
090			_a3768
100			_a20171101d1987 m||y0grey50050
101	0		_agre
102			_aGR
106			_ar
200	1		_aΤο τρίτο στεφάνι _fΚώστας Ταχτσης
210			_aΑθήνα _cΕξάντας _d1987
215			_a309 σ. _d20 εκ.
330			_aΔε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!... Τι πληγή είν' αυτή που μου 'στειλες, θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα την έχω στην καμπούρα μου; Ως πότε θα 'μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν' ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν' απαλλαγώ απ' αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ' άφησε ο πατέρας της για να μ' εκδικηθεί - που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ' άφησαν να κάνω την έκτρωση!...
330			_aΣτην ιστορία του Ταχστή, πρωταγωνιστούν η Νίνα και η Εκάβη. Οι δύο γυναίκες αφηγούνται την ζωή τους, τον πόνο και τις δυσκολίες τους και μέσα από αυτή την αφήγηση ο αναγνώστης γνωρίζει την Ελλάδα του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, το αστικό τοπίο, τις λαϊκές γειτονιές. Από την πένα του συγγραφέα περνάνε πολιτικές πεποιθήσεις, η ομοφυλοφιλία, τα ναρκωτικά. Με γλώσσα απλή, καθημερινή, αυθόρμητη έτσι όπως θα μιλούσε κάθε γυναίκα, κάθε μάνα, κάθε γιαγιά εκείνης της εποχής. Με λεπτομερείς περιγραφές, με χιούμορ και με σωστές δόσεις δράματος οι ήρωες παίρνουν ζωή και γίνονται δικοί μας άνθρωποι ή μοιάζουν στους δικούς μας ανθρώπους. Όλα αυτά λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, καθιστούν "Το τρίτο στεφάνι" μοναδικό. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει αναζητήστε το και είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
606			_91678 _aΜυθιστόρημα
606			_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι.
676			_a889.334
700		1	_4070 _aΤαχτσής _bΚώστας _f(1927-1988)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2