000			03152nam a2200277 4500
001			3511
010			_a960-03-0603-6
100			_a20171004h19961979m||y0grey50050 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay|||z|||000ay
106			_ar
200	1		_aΟι τελευταίοι βάρβαροι _fΆρης Φακίνος _eΜυθιστόρημα
210			_aΑθήνα _cΚαστανιωτης _d1996, c1979
215			_a192 σ. _d21 εκ.
330			_aΑπαγορευμένοι από τη στρατιωτική δικτατορία του 1967, "Οι τελευταίοι βάρβαροι" του Άρη Φακίνου πρωτοκυκλοφόρησαν στη Γαλλία, σε μετάφραση, το 1969. Κείνη την εποχή, η γαλλική κριτική είχε υπογραμμίσει ότι «αυτό το μυθιστόρημα είναι για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο ό,τι και το "Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα", του Χέμινγουεϋ, για τον ισπανικό». Πραγματικά, η τραγική περιπέτεια ενός χωριού, της Δόλιανης, που αρνιέται να υποκύψει στη λογική της τυφλής βίας, η εντυπωσιακή προσωπικότητα του παπα-Νότη, ο απελπισμένος ηρωισμός του καπετάν Ανέστη, καθώς και οι τόσο αντιπροσωπευτικοί της πρόσφατης Ιστορίας του τόπου μας χαρακτήρες της δασκάλας Αρετής, του λιποτάκτη ανθυπολοχαγού Δημήτρη ή του παρανοϊκού λοχία Μαρτίνη μετατρέπουν ένα επεισόδιο του Εμφύλιου σε σύμβολο με παγκόσμιες προεκτάσεις. Με μεγάλη αφηγηματική δεξιοτεχνία ο Άρης Φακίνος δίνει στα καθημερινά πάθη της Δόλιανης επικές διαστάσεις, εκφράζει πανανθρώπινες αγωνίες κι ελπίδες. Ο αδελφοκτόνος πόλεμος, που συγκλονίζει την Ελλάδα, συγκλονίζει ολάκερη τη γη. Τα ερωτηματικά που θέτει ο συγγραφέας στους Νεοέλληνες, τα θέτει σ' όλους τους ανθρώπους. Η δραματική λιτότητα της διήγησης δίνει σ' αυτό το πάντα επίκαιρο μυθιστόρημα την πνοή που έχουν τα μεγάλα επικά έργα.
606			_91678 _aΜυθιστόρημα
606			_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι.
607			_9265206 _aΕλλάς _xΙστορία _xΜυθιστόρημα _z1967-1974
676			_a889.334
700		1	_4070 _aΦακίνος _bΆρης _f(1935-1998)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2
090			_a3511