000			03501nam a2200277 4500
001			3152
010			_a978-960-422-794-5
090			_a3152
100			_a20170904d2009 m||y0grey50050 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay|||z|||000ay
106			_ar
200	1		_aΗ ασθένεια της πεταλούδας _eΜυθιστόρημα _fΓιάννης Παπαγιάννης
210			_aΑθήνα _cΕκδοτικός Οίκος Άγκυρα _dc2009
215			_a378 σ. _d20 εκ.
225	1		_aΣύγχρονοι Έλληνες Λογοτέχνες
330			_aΈνας συγγραφέας που συνθέτει το βιβλίο στο οποίο πρωταγωνιστεί. Ένα πιστόλι που ζει σε συρτάρι. Ένας αυταρχικός συλλέκτης ήχων. Μια θλιμμένη γερόντισσα. Μια προβληματική κόρη. Ένας προαναγγελθείς θάνατος κι ένας πραγματικός φόνος. Εννέα πρόσωπα σε μια παράξενη, εφιαλτική αλλά όχι αδιέξοδη ιστορία. Άνθρωποι που χάνουν το παιχνίδι και άνθρωποι που χτίζουν νέους κανόνες. Μυθιστόρημα ψυχολογικό, αστυνομικό, υπαρξιακό ή ίσως και τα τρία μαζί. Που γελάει κι εκπλήσσει. Πονάει αλλά και ανακουφίζει. Αγγίζει το συναίσθημα αλλά και τη σκέψη. Παίζει με τον χρόνο, δημιουργεί ερωτήματα, ανατρέπει. Πραγματεύεται την ανθρώπινη επικοινωνία μέσα από ένα λεπτό αστυνομικό τέχνασμα κι αποδεικνύει ότι το μυθιστόρημα δεν έχει ιδιοκτήτη, αλλά κάθε αναγνώστης είναι ιδιοκτήτης. Μυθιστόρημα που πραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης επικοινωνίας αλλά και της ίδιας της ύπαρξης του μυθιστορήματος. Μέσα από μια πιθανόν αστυνομική, εύληπτη ιστορία, οι πρωταγωνιστές που έχουν χάσει την επικοινωνία θα καταστραφούν, ενώ σε εκείνους που έχουν την ικανότητα να ανταλλάσσουν πληροφορίες, θα δοθεί η δυνατότητα να οικοδομήσουν νέους κανόνες. Η επικοινωνία καθίσταται βασικός παράγοντας της διαρκούς αλλαγής που απαιτείται για την ύπαρξη. Η μη επικοινωνία, η μη εξέλιξη, είναι ασθένεια, όπως, στο μυθιστόρημα ενός από τους ήρωες του μυθιστορήματος, ασθενής είναι η πεταλούδα όταν δεν αλλάζει, όταν πεθαίνει ως κάμπια.
606			_91678 _aΜυθιστόρημα
606			_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι.
676			_a889.34
700		1	_4070 _aΠαπαγιάννης _bΓιάννης _f(1963- )
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2