000 | 02901cam a2200265 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 2884 | ||
010 | _a978-960-364-537-5 | ||
090 | _a2884 | ||
100 | _a20170124d2012 m||y0grey50050 ga | ||
101 | 0 | _agre | |
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||z|||000ay | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΟ γιος του δάσκαλου _eΜυθιστόρημα _fΓιάννης Ξανθούλης |
|
210 |
_aΑθήνα _cΔιόπτρα _dc2012 |
||
215 |
_a309 [1] σ. _d20 εκ. |
||
330 | _aΔεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει κανείς από τις συμπτώσεις. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή και... η ζωή του αλλάζει. Το τυχαίο γίνεται κάτι παραπάνω από σημαντικό, σε βαθμό που να ξεκλειδώνει ένα προ σαράντα ετών μυστήριο. Ο Νικόδημος είναι ο μικρός γιος, αλλά κυρίαρχος της οικογενειακής μυθολογίας είναι ο Άλλος. Ο μεγάλος απών. Ο αυτόχειρας αδερφός και "γιος του δάσκαλου", που συνέχισε να υπάρχει εντατικά και στις δεκαετίες που ακολούθησαν το χαμό του. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή θα θέσει συνειδησιακά διλήμματα στον μεσήλικα πλέον μικρότερο αδερφό, που ως τότε ήταν μόνο παρατηρητής. Τώρα, όμως, είναι εκείνος που θα ψάξει εξαρχής τη ζωή του -μέσα από δύσβατες διαδρομές- και θα έρθει αντιμέτωπος με μια αμείλικτη, κάποτε, στην έπαρσή της παρέα αγοριών. Όσο κι αν πονάει η αλήθεια και τα αντιφατικά γεγονότα που παρεμβαίνουν στην αναζήτησή του, εκείνος θα ακολουθήσει τα ίχνη που πιστεύει πως καθορίζουν το αίσθημα του δικαίου. Για να δικαιώσει την ηθική του πένθους που τον πονά. Αμυνόμενος στο βαρύ κλίμα μιας μίζερης Αθήνας, θα παραμείνει αμετακίνητος στις εμμονές του. Τώρα, όμως, πρέπει να σταθεί απέναντί τους. Μόνος. Όπως πάντα.... | ||
606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
606 |
_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι. |
||
676 | _a889.34 | ||
700 | 1 |
_4070 _aΞανθούλης _bΓιάννης _f(1947-) |
|
801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |