000 | 03142nam a2200277 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 2872 | ||
010 | _a978-618-01-0084-6 | ||
090 | _a2872 | ||
100 | _a20170123d2013 m||y0grey50050 ga | ||
101 | _agre | ||
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||z|||000ay | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΤα ηράνθεμα θα ανθίσουν ξανά _fΓιώργος Πολυράκης |
|
210 |
_aΑθήνα _cΨυχογιός _dc2013 |
||
215 |
_a467 [11] σ. _d21 εκ. |
||
320 | _aΠεριέχει βιβλιογραφία | ||
330 | _aΗράνθεμο είναι το νυχτολούλουδο. Στη Βαλένθια του 1492, τη χρονιά όπου οι Εβραίοι εκδιώκονται από την Ισπανία και ο Χριστόφορος Κολόμβος ξεκινά για την εξερεύνηση που θα τον οδηγήσει στην Αμερική, οι κήποι είναι γεμάτοι ηράνθεμα. Σε μια εποχή όπου η Ιερά Εξέταση στέκεται αμείλικτη απέναντι σ' εκείνους που έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις, η ισπανική νομοθεσία προβλέπει ότι η γυναίκα εξακολουθεί να παραμένει παντρεμένη μέχρι να περάσουν εικοσιπέντε χρόνια από την εξαφάνιση του άντρα της και επιβάλλει την ποινή του θανάτου στους μοιχούς. Σ' αυτή την εποχή του σκοταδισμού, η Σαρίτα και ο Αλφόνσο ζουν έναν έρωτα αγνό, που γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις. Δίπλα τους και καθημερινή συντροφιά τους, ο Πάμπλο, πρωτοξάδελφος της Σαρίτα, και η Μαρισόλ, η καλύτερή της φίλη, ερωτεύονται παράφορα. Οι νύχτες τους μυρίζουν ηράνθεμο, ενώ πάνω τους αιωρείται η απειλή της Ιεράς Εξέτασης, επειδή ο Πάμπλο είναι παπάς και για τη Μαρισόλ έχουν περάσει μόνο δέκα χρόνια από την εξαφάνιση του άντρα της, ένα μήνα μετά το γάμο τους... Τριανταπέντε χρόνια αργότερα, ο πατήρ Πάμπλο αναθυμάται με νοσταλγία τον έρωτά τους, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει τούτη η μακρά νύχτα της μισαλλοδοξίας. Και τότε τα ηράνθεμα θα ανθίσουν ξανά. | ||
606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
606 |
_9284532 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z21ος αι. |
||
676 | _a889.34 | ||
700 | 1 |
_4070 _aΠολυράκης _bΓιώργος Θ. |
|
801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |