| 000 | 04343cam a2200301 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 2422 | ||
| 010 | _a978-960-469-873-8 | ||
| 100 | _a20160920d2010 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | 0 | _agre | |
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _aabc|z|||000yd | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΚατοχή - Αντίσταση 1941-1944 _fεπιμέλεια Χάγκεν Φλάϊσερ |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΔημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη _dc2010 |
||
| 215 |
_a222 σ. _cεικ., πορτρ., χαρτ. _d23 εκ. |
||
| 225 | 1 |
_aΈξι Στιγμές Του Εικοστού Αιώνα _v4 |
|
| 300 | _aΕιδική έκδοση για την εφημερίδα ''Τα Νέα'' | ||
| 320 | _aΠεριέχει βιβλιογραφία | ||
| 330 | _aΣτις 21 Απριλίου 1941, ύστερα από τρεις εβδομάδες σκληρών μαχών, η Βέρμαχτ εισήλθε στην Αθήνα. Πέντε εβδομάδες αργότερα, οι Γερμανοί κατέλαβαν, με απροσδόκητα υψηλές απώλειες, το τελευταίο ελεύθερο κομμάτι της Ελλάδας, την Κρήτη. Ο Χίτλερ, ενόψει της επικείμενης επίθεσης κατά των ΕΣΣΔ, παραχώρησε το μεγαλύτερο μέρος της, εφόσον ήταν πεπεισμένος ότι "από τους Έλληνες δεν υφίστατο πλέον κίνδυνος". Θεωρούσε ως δώρο εξ ουρανού την προθυμία ελλήνων στρατηγών να σχηματίσουν "κυβέρνηση" συνεργασίας που θα αναλάμβανε το άχαρο έργο της καθημερινής διοικητικής ρουτίνας. Οι Γερμανοί περιορίστηκαν να κρατήσουν στην κατοχή τους στρατηγικά σημεία, ενώ προέβησαν σε μια αδίστακτη πολιτική οικονομικής αφαίμαξης. Σύντομα όμως βρέθηκαν αντιμέτωποι με ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις αντικατοχικής συμπεριφοράς που συχνά ταυτίζονταν με τον αγώνα της επιβίωσης. Πράγματι, η Αντίσταση συνεχώς φούντωνε, δημιουργώντας μάλιστα "ελεύθερες περιοχές". Αυτή η "ανυπακοή" σκλήραινε κι άλλο τη στάση των κατακτητών, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες απ' όλες τις μη σλαβόφωνες γερμανοκρατούμενες χώρες. Σε αυτό συνέτεινε, πέραν του λιμού και της δολοφονίας 60.000 Ελληνοεβραίων, και η διχαστική στρατηγική της ναζιστικής ηγεσίας που -με στόχο τη διάβρωση της Αντίστασης- υποδαύλιζε τον λανθάνοντα αλληλοσπαραγμό. Αναλόγως, προωθούσε την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας λιγότερο εξαιτίας της προσδοκώμενης στρατιωτικής αξίας τους, αλλά κυρίως για να χρησιμεύσουν ως "σφήνα ανάμεσα στην κομμουνιστική και την αντικομμουνιστική μερίδα του πληθυσμού". Η σπορά του μίσους έφερνε ανάλογους καρπούς και το ελληνικό αντιστασιακό κίνημα, από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, θα κρινόταν για δεκαετίες κάτω από το τελεολογικό πρίσμα της επακόλουθης εμφύλιας σύρραξης | ||
| 607 |
_94399 _aΕλλάς _xΙστορία _z1939-1945 |
||
| 607 |
_94406 _aΕλλάς _xΙστορία _zΚατοχή, 1941-1944 |
||
| 676 | _a949.5074 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aFleischer _bHagen _f(1944-) |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||
| 090 | _a2422 | ||