000 02887nam a2200277 4500
001 2389
010 _a978-960-469-422-8
090 _a2389
100 _a20160919d2009 m||y0grey50050 ga
101 _agre
102 _aGR
105 _ay|||z|||000yy
106 _ar
200 1 _aΗ ιστορία της Αθήνας
_fΝίκος Τσιφόρος
210 _aΑθήνα
_cΔημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη
_dc2009
215 _a268 σ.
_d20 εκ.
225 1 _aΝίκος Τσιφόρος
_v03
330 _aΗ Αθήνα είναι μια μεγάλη πρωτεύουσα. Σήμερα. Κι ας έχει λακκούβες κι ας έχει στενούς δρόμους κι ας έχει παλιές γειτονιές κι ας έχει ένα σωρό ελλείψεις και λάθη. Και το κυριότερο, ας μην έχει ένα ποτάμι. Ας κατεβάζουνε τα βουνά χαλίκι και λάσπη, όταν πιάνει καμιά δυνατή βροχή. Κι ας. . . Κι ας μείνανε ακόμα κάτι κατάλοιπα Ανατολής. Γαϊδουράκια μέσα στους μεγάλους δρόμους και καροτσάκια και αραμπάδες και αναχρονιστικά πράγματα. (. . .) Εμείς οι πιο παλιοί, τη θυμούμαστε όταν δεν ήτανε ακόμα πολιτεία, αλλά "συνονθύλευμα πολλών χωρίων". Όταν όλοι οι έμποροι πουλούσανε στο δρόμο την πραμάτεια τους, όταν η λάσπη έφτανε στο γόνατο, όταν δεν είχε φως στους δρόμους, όταν τα μόνιππα ήτανε τα ταξί της, κι όταν το νερό ήτανε πρόβλημα κι η κάθε νοικοκυρά κοπάναγε τον γκαζοτενεκέ της στο κεφάλι της άλλης, για να προλάβει να γεμίσει πρώτη, πριν στερέψει η δημοτική βρύση, που έδινε λίγο νεράκι δυο φορές τη βδομάδα. Άλλος κόσμος, άλλες συνήθειες, άλλες περιπέτειες που τις λένε "η καλή, παλιά εποχή". Βρώμα, απελπισία, στέρηση, κρύο, αρρώστιες, απλυσιά, όλα, που μας φαίνονται καλά "γιατί τότε είμαστε νέοι".
606 _910732
_aΣάτιρα, Ελληνική
606 _910733
_aΕλληνικό πνεύμα και χιούμορ
676 _a889.734
700 1 _4070
_aΤσιφόρος
_bΝίκος
_f(1909-1970)
801 _aGR
_bLIBR_Malevizi
_gAACR2