| 000 | 03088nam a2200289 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 1924 | ||
| 010 | _a960-03-1077-7 | ||
| 090 | _a1924 | ||
| 100 | _a20160823d1994 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | 1 |
_agre _cjpn |
|
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay|||z|||000ay | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΚιότο _eΜυθιστόρημα _fΓιασουνάρι Καβαμπάτα _gμετάφραση Πόλλα Ζαχοπούλου |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΚαστανιώτης _dc1994 |
||
| 215 |
_a194 [4] σ. _d20 εκ. |
||
| 312 | _aYasunari Kawabata | ||
| 330 | _aΤο "Κιότο", που γράφτηκε το 1962, είναι αναμφίβολα το έργο του Καουαμπάτα που εξηγεί θαυμάσια την αυτοκτονία του, δέκα χρόνια αργότερα, καθώς και την αυτοκτονία τόσων συγγραφέων και διανοουμένων της Ιαπωνίας μετά την «επανάσταση» (τον αναγκαστικό εξευρωπαϊσμό δηλαδή) της περιόδου Μεϊτζί. Το "Κιότο" αφηγείται την ιστορία δύο δίδυμων κοριτσιών που ορφάνεψαν πολύ νωρίς και ανατράφηκαν χωριστά. Συναντούν η μία την άλλη όταν πλέον είναι κοπέλες. Όμως έχουν μεγαλώσει σε τόσο διαφορετικό περιβάλλον, που οι ίδιες αποφασίζουν να μην ξανασυναντηθούν. Πίσω απ' αυτό τον απλοϊκό μύθο βρίσκεται όλο το δράμα της σύγχρονης Ιαπωνίας, που αποτελεί και το βασικό θέμα του Κιότο: ο εξευρωπαϊσμός και, αργότερα, μετά τη Χιροσίμα, ο επιταχυνόμενος εξαμερικανισμός μιας κοινωνίας που μέχρι τότε είχε ζήσει πάνω σε κοινωνικές, πολιτιστικές και ηθικές βάσεις εντελώς διαφορετικές. Λιτό και καθάριο, αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα μας κάνει να αντιληφθούμε την ανεπανόρθωτη παρακμή, εμπορευματοποίηση και ασχήμια που επήλθαν στην αρχαία πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Μετά απ' αυτό, κανένας πλέον δεν μπορεί να παραβλέψει την οικουμενική διάσταση του Κιότο του Καουαμπάτα. | ||
| 606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
| 606 |
_96081 _aΙαπωνική λογοτεχνία |
||
| 676 | _a895.63 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aKawabata _bYasunari _f(1899-1972) |
|
| 702 | 1 |
_4730 _918569 _aΖαχοπούλου - Βλάχου _bΠόλα |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||