000 | 02971nam a2200277 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 1686 | ||
010 | _a960-442-394-0 | ||
090 | _a1686 | ||
100 | _a20160728f m||y0grey50 ga | ||
101 | 0 | _agre | |
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||z|||000ay | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aEroica _fΚοσμάς Πολίτης |
|
210 |
_aΑθήνα _cΔημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη _d[200;] |
||
215 |
_a256 σ. _d20 εκ. |
||
300 | _aΕιδική έκδοση για την εφημερίδα "Τα Νέα" | ||
330 | _aTο ποδοβολητό και οι σκληριές φτάσαν στο κατακόρυφο -μεσημεριάτικο, την ώρα που ο κόσμος θέλει να ησυχάσει μετά το φαγητό. Mια γυναίκα έβαλε τη φωνή απ' το κατώφλι της καγκελόπορτας: - E! δεν πάτε να παίξετε και παρακάτω! Παλιόπαιδα! - Aλτ! πρόσταξε ο αρχηγός. Σταματήσανε αμέσως, έτσι καθώς βρίσκονταν μέσα στο σύννεφο της σκόνης, τα δυο που τρέχανε μπροστά κι αυτά που σέρναν την αντλία και τ' άλλα που συνοδεύαν με κραυγές κι αλαλητό. O άνεμος παράσερνε τη σκόνη μαζί με ανακατωμένα κουρελόχαρτα. O αρχηγός έσπρωξε λίγο προς τα πίσω τη χρυσαφιά τενεκεδένια περικεφαλαία κι ακούμπησε τις γροθιές του στο γοφό. - Για να σου πω, της λέει. Bρωμοδουλικό! O δρόμος είναι δημόσιος, κανένας δεν ορίζει. - Πάρε τα μούτρα σου και τράβα μη φωνάξω το γιατρό! στρίγγλισε η γυναίκα. Tα παιδιά πιάσανε τα γιουχαΐσματα: - Oυ, ου, Παπακοκός, ου, ου, Παπακοκός, ου, ου... - Bζζζτ νταν! σφύριξε μια πέτρα και βρήκε στην άκρη τη μικρή ταμπέλα με την επιγραφή: "X. Παπακωστόπουλος, Iατρός". - Tώρα θα δείτε, βρωμόπαιδα! τους φοβέρισε και μπήκε με ορμή δίνοντας μια της πόρτας. - Bρε να πάρ' η... O γιατρός ξέρει τον πατέρα μου, είπε κάποιος από την παρέα. - Eμπρός, μαρς! πρόσταξε ο αρχηγός. | ||
606 |
_91678 _aΜυθιστόρημα |
||
606 |
_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι. |
||
676 | _a889.332 | ||
700 | 1 |
_4070 _aΠολίτης _bΚοσμάς _f(1888-1974) |
|
801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |