| 000 | 02642nam a2200277 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 1476 | ||
| 010 | _a978-960-8359-37-6 | ||
| 090 | _a1476 | ||
| 100 | _a20160719d2007 m||y0grey50050 ga | ||
| 101 | 1 |
_agre _cfre |
|
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay|||z|||000ay | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΝανά _fΕμίλ Ζολά _gμετάφραση Κυριακή Χρα |
|
| 210 |
_aΑθήνα _cΤεγόπουλος _d2007 |
||
| 215 |
_a382 σ. _d20 εκ. |
||
| 330 | _aΗ "Νανά" του Ζολά μοιάζει να έχει γραφτεί πάνω σε μια μόνο ιδέα: να γίνει το έργο αυτό μια μεγαλειώδης απόδειξη της παντοδυναμίας του πόθου. Ο πόθος που νιώθουν οι άντρες για την Νανά γίνεται ο κινητήριος μοχλός κοινωνικών ανακατατάξεων: οικογένειες της υψηλής κοινωνίας καταστρέφονται, ιερόδουλες του περιθωρίου κατακτούν χρήμα και δόξα. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας ανατέμνει με τον δικό του τρόπο την κοινωνία και, βέβαια, σχολιάζει την πολιτική κατάσταση της εποχής, με τον ηδονισμό και την ηθική κατάπτωση της Β΄ Αυτοκρατορίας. Συνάμα, όμως, παραλαμβάνει έναν λογοτεχνικό κοινό τόπο, την εταίρα, για να τον εξυψώσει σε αρχέτυπο, κάνοντας μια σπουδή πάνω στην "πορνεία" -πάνω σε μια ακόρεστη δηλαδή αλλά και ανόρεκτη σεξουαλικότητα. Εκτός από ένα μνημείο του ανδρικού πόθου, η "Νανά" μπορεί έτσι να διαβαστεί και ως ένα μυθιστόρημα για την ανία της ύπαρξης, με την πρωταγωνίστρια του -σαν ένα δοχείο χωρίς πάτο- να καταβροχθίζει ασύστολα τα πάντα και να μένει κενή | ||
| 606 |
_914020 _aΓαλλικό μυθιστόρημα |
||
| 606 |
_9187765 _aΓαλλική λογοτεχνία _z19ος αι. |
||
| 676 | _a843.8 | ||
| 700 | 1 |
_4070 _aZola _bÉmile _f(1840-1902) |
|
| 702 | 1 |
_4730 _9266596 _aΧρα _bΚυριακή |
|
| 801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |
||