000 01905nam a2200253 4500
001 12530
010 _a978-960-417-487-4
090 _a12530
100 _a20211103d2017 m||y0grey50 ga
101 0 _agre
102 _aGR
105 _ay||||||||||ay
106 _ar
200 1 _aΜετά τη σιωπή
_fΑδαμαντίνη Κουμιώτου
210 _aΑθήνα
_cΕμπειρία εκδοτική
_d2017
215 _a206 σ.
_d20 εκ.
330 _aΔεν είχε τολμήσει ποτέ εκείνη.Δεν είχε απαιτήσει.Έπνιγε τις εσωτερικές της φωνές σε μιαν ατέρμονη σιωπή.Κι όλοι σχεδόν παρερμήνευαν την αθόρυβη εικόνα της.Τους ξεγελούσε, χωρίς να το επιδιώκει, και πίστευαν πως ήταν κι ευτυχισμένη.Στην πραγματικότητα, μέσα στη σιωπή και την ακινησία της ζωής της, η ψυχή της, με παιδιάστικη λαχτάρα, διψούσε για... ψυχή και αρώματα ονείρου.Δεν το 'ξερε ούτε η ίδια.Έκανε πως δεν το 'ξερε ή δεν επέτρεπε στον εαυτό της να το συνειδητοποιήσει.Σιωπούσε και κινούνταν πάντα στις ίδιες διαδρομές.Σε μια ευθεία μονότονη, απαράλλακτη, παίζοντας για χρόνια... κουτσό, χωρίς ποτέ να πατήσει τη γραμμή!
606 _9284532
_aΝεοελληνική πεζογραφία
_z21ος αι.
676 _a889.34
700 1 _4070
_aΚουμιώτου
_bΑδαμαντίνη
801 _aGR
_bLIBR_Malevizi
_gAACR2