000 02402nam a2200277 4500
001 12433
010 _a960-04-0152-7
_b(set)
010 _a960-04-0541-7
_b(τ.2)
090 _a12433
100 _a20211021d1991 m||y0grey50 0 ga
101 0 _agre
102 _aGR
105 _ay||||||||||by
106 _ar
200 1 _aΘέατρο
_fΙάκωβος Καμπανέλλης
210 _aΑθήνα
_cΚέδρος
_d1991
215 _a220 σ.
_d21 εκ.
327 0 _aτ.5. Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια - Ο δρόμος περνά από μέσα - Ο επικήδειος
330 _aΣΤΕΛΛΑ: ...ηλίθια, πειναλέα, κακομοιριασμένη, άνοιξε τα στραβά σου, αυτοί που λυπάσαι μάς χαραμίζουνε! του ζήτησα γω να με νοικοκυρέψει; γιατί όλοι θέλουν να με κουτσουρέψουν, ο ένας να με κάνει κυρία, ο άλλος νοικοκυρά! τι στραβό έχω έτσι που είμαι; δηλαδή όποιος θέλει την ελευθερία τού εαυτού του είναι υπόκοσμος; πέστε μου έναν που να 'ρθε και να μην ήθελε να μ' αλλάξει κατά το κέφι του...! και τι είμ' εγώ για να μ' αλλάζουνε, γραμμόφωνο! εν τοιαύτη περιπτώσει για τους άρεσα την πρώτη ώρα; επειδή ήμουνα κατάλληλη για αλλαγή ή επιδιόρθωση; είπα σε κανέναν τους «πεθαίνω για σένα αλλά σε θέλω αλλιώς»... σε κανένα! πέφτω σαν τυφλή, τα δίνω όλα, τους πιστεύω, ενώ αυτοί μελετάνε μέσα τους πώς να με κάνουνε άλλη! όχι, αγαπημένες μου, εγώ δεν ξεγέλασα κανένα, αυτοί με ξεγελάσανε...! (στη ΜΑΡΙΑ)...εσύ, τουλάχιστο, κατάλαβέ με...!
606 _94585
_aΕλληνικά θεατρικά έργα
676 _a889.234
700 1 _4070
_aΚαμπανέλλης
_bΙάκωβος Στ.
_f(1922-2011 )
801 _aGR
_bLIBR_Malevizi
_gAACR2