000			02889nam a2200265 4500
001			11897
010			_a978-960-653-414-0
100			_a20210811d2021 m||y0grey50 0 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_aa||||||||||yb
106			_ar
200	1		_aΆλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου _fΛάκης Λαζόπουλος
210			_aΑθήνα _cΔιόπτρα _d2021
215			_a357 σ. _cφωτ. _d21 εκ.
330			_aΌσο τα πράγματα δυσκόλευαν, οι μέρες που είχαμε περάσει όμορφα έμοιαζαν σαν πολύτιμοι λίθοι στο περιδέραιο που μας είχε χαρίσει ο χρόνος. Η αισιοδοξία είχε ντυθεί καρναβάλι και δεν έλεγε να βγάλει τα αποκριάτικα. Είναι μια βιωματική ιστορία. Όλα είναι αληθινά. Πώς η ζωή ενός ανθρώπου που δεν ξέρεις φωτίζει τη ζωή ενός ανθρώπου που νομίζεις ότι ξέρεις. Πόσα δάκρυα είναι κρυμμένα πίσω από ένα γέλιο. Βραδιές, ταξίδια, παραστάσεις, χειροκροτήματα, γέλια, ανάσες, απιστίες, γιατροί- σωτήρες που εμφανίζονται από το πουθενά σε μια διαδρομή που σου κόβει την ανάσα. Ακριβώς όπως μια μελωδία λίγο πριν γίνει το μουσικό μοτίβο της πιο σκληρής σκηνής! Ακριβώς όπως ένα σκοινί γίνεται απότομα θηλιά. Όλα ήταν αλήθεια και ψέματα μαζί. Ένα σχιζοφρενικό ασανσέρ συναισθημάτων. Μέχρι εκείνο το καλοκαίρι που έμεινε μόνο η αλήθεια να σε κοιτάει κατάματα. Και εκείνη είχε πια φύγει. Έμειναν μόνο τα γράμματά της να μιλούν για όλα τα ανείπωτα μιας ζωής. Και τα φουστάνια της, που άλλες γυναίκες πια θα φοράνε. Η πάλη με τον καρκίνο είναι μια πάλη με ένα θηρίο που δεν μπορείς να του κάνεις τον μάγκα. Μία ελπίδα έχεις μόνο. Να σε λυπηθεί το θηρίο και να σε αφήσει.
606			_9179688 _aΒιογραφία
606			_954722 _aΠροσωπικές αφηγήσεις
676			_a920
700		1	_4070 _aΛαζόπουλος _bΛάκης
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2
090			_a11897