000 | 03366nam a2200313 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 11377 | ||
010 | _a978-618-5519-13-1 | ||
090 | _a11377 | ||
100 | _a20210531d2020 m||y0grey50 ga | ||
101 | 0 | _agre | |
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||||||||1zy | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΦύλλα κατοχής _fΙωάννα Τσάτσου |
|
210 |
_aΑθήνα _cΆλτερ Έγκο _d2020 |
||
215 |
_a198 σ. _d21 εκ. |
||
300 | _aΕιδική έκδοση για την εφημερίδα "Το Βήμα" | ||
320 | _aΠεριέχει ευρετήριο | ||
330 |
_aΤούτο το ημερολόγιο δεν το προόριζα για τη δημοσιότητα. Έγραφα και κάθε τόσο έρριχνα τα φύλλα του μέσα σ' ένα τενεκεδένιο κουτί, θαμμένο σε μια γωνιά του κήπου μας, για να το διαβάσουν κάποτε τα παιδιά μου. Πέρασαν περισσότερα από είκοσι χρόνια και βλέπω πως τα γεγονότα που συντάραξαν το Έθνος ολόκληρο λησμονήθηκαν. Το ψυχικό κλίμα της εποχής εκείνης έχει ολότελα εξαφανιστεί. Μυριάδες όμως τότε Ελληνίδες αισθάνθηκαν όπως εγώ και πράξανε όπως εγώ. Το βίωμα το δικό μου υπήρξε βίωμα σχεδόν καθολικό της Ελληνίδας γυναίκας. Πιστεύω πως η διατήρησή του στη μνήμη μας αποτελεί καθήκον. Ακόμη, από τη θέση όπου έτυχε να βρίσκομαι την εποχή εκείνη, μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω την ψυχή και τις πράξεις μερικών ξεχωριστών, υπέροχων ανθρώπων, μερικών ηρώων. Θεώρησα χρέος μου να διασώσω τα όσα έζησα τότε από τη ζωή τους σαν ένα παράδειγμα και σα μια διδαχή για τις ώρες όπου τα εθνικά ιδανικά δεν έχουν την κυρίαρχη θέση που τότε είχανε. Ελπίζω να μου συγχωρεθούν τα πολλά κενά και οι κάθε είδους ατέλειες. Παρουσιάζω αναλλοίωτο ένα κείμενο, που είναι ένα κομμάτι της ζωής μου. Όπως δεν μπορώ ν' αλλάξω τη ζωή μου που πέρασε, έτσι και αυτό δεν μπόρεσα και δεν θέλησα να τ' αλλάξω. _cΑπό το οπισθόφυλλο. |
||
606 |
_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι. |
||
606 |
_942831 _aΛογοτεχνικά ημερολόγια |
||
606 |
_99528 _aΠαγκόσμιος πόλεμος, 1939-1945 _xΠροσωπικές αφηγήσεις, Ελληνικές |
||
607 |
_94401 _aΕλλάς _xΙστορία _xΠροσωπικές αφηγήσεις _z1939-1945 |
||
676 | _a889.83403 | ||
700 | 1 |
_4070 _aΤσάτσου _bΙωάννα _f(1909-2000) |
|
801 |
_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2 |