000			02047nam a2200253 4500
001			10972
010			_a978-960-325-813-1
100			_a20210407d2011 m||y0grey50 0 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay||||||||||gy
106			_ar
200	1		_aΡήματα _fΠαντελής Μπουκάλας
210			_aΑθήνα _cΆγρα _d2011, c2009
215			_a116 σ. _d21 εκ.
330			_a"Τέλος επισκέψεων": Μ' άφησες πια. Οι επισκέψεις σου αραίωσαν ως το μηδέν. Σκοτείνιασαν τα ρήματά σου, το βλέμμα σου απανθρακωμένο, το τακερό ως πριν. Στρώνω τραπέζι, τροχίζω το μολύβι στην πέτρα της αναμονής, καλό κρασί θερμαίνει το γυαλί, τέλος παγώνει ορφανό. Άργησες. Καν δεν ήρθες. Μάλλον θα το 'νιωσες πώς πια σε προσκαλεί η πεινασμένη ανάγκη κι όχι η έφηβη αυτοπεποίθηση πώς όλα λέξεις και όλα ξαναγίνονται αποξαρχής. Και στράφηκες αλλού με τη φαρμακερή παραμυθία σου. Δεν σου κρατώ κακία. Έξω απ το πάθος πια, όμορφα ηττημένος, μετρώ τα πράγματα με τη δικαιοσύνη της παραδοχής. Έτσι ήταν γραμμένο κι έτσι γράφτηκε. Να μου δοθεί ως την εξάντληση των λογισμών μου δέσποινα ανεξάντλητη. Είμαστε τα ταξίδια που αρνηθήκαμε.
606			_9293705 _aΝεοελληνική ποίηση _z21ος αι.
676			_a889.14
700		1	_4070 _aΜπουκάλας _bΠαντελής Σ. _f(1957-)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2
090			_a10972