000			02970nam a2200253 4500
001			10433
010			_a960-03-2900-1
100			_a20210129d2000 m||y0grey50 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay||||||||||gy
106			_ar
200	1		_aΠαλάμη ωχρού μελοσσοκόμου _fΜάνος Λουκάκης
210			_aΑθήνα _cΚαστανιώτης _d2000
215			_a75 σ. _d24 εκ.
330			_aΗ Παλάμη ωχρού μελισσοκόμου του Μάνου Λουκάκη είναι μια ποιητική σύνθεση σε τρία μέρη. Από το πρώτο της μέρος, το "Ανάσα αγγέλου από μνήμα κενό ταραγμένη", ως το τρίτο και καταληκτικό, την "Καντάτα ενός Ορέστη", η Παλάμη κινείται επίμονα πάνω στο έδαφος του πιο πρωτογενούς ίσως αιτήματος της ποιητικής συνείδησης: το έδαφος -το πάντα υπονομευόμενο, ναρκοθετημένο και ανασφαλές- του αιτήματος της Δικαιοσύνης και της Ελευθερίας. Μες στο σκοτάδι, σκοτάδι πάντοτε ευλαβές κι ανευλαβές ταυτόχρονα, το αίτημα της δίκαιης τιμωρίας και της απελευθέρωσης απεργάζεται το Νόημα. Το νόημα των πράξεων και των σωμάτων. Το νόημα του χρόνου τους. Την αξία να θυμάσαι το χθες και την αποστροφή προς ό,τι μυρίζει λήθη, εξευτελισμό και ταπείνωση. Το δεύτερο μέρος, "Το αύριο χθες μυστικό στην αλωνόπετρα", ορίζει τον τόπο και τους ανθρώπους εκείνου του καημού που γεννάει τις αυγές κάθε ιστορίας μέσα από την καθημερινότητα της διάψευσης, της αναστολής, της αναμονής, της αιφνίδιας λάμψης και της υπομονής. Τόσος καημός πουθενά δε θα πάει, στίχος από δημοτικό μοιρολόι, τίτλος κι επαναλαμβανόμενο μοτίβο ενός απ' τα εννιά ποιήματα του δεύτερου μέρους και μια υπόσχεση που σίγουρα ο Μάνος Λουκάκης αφήνει να υποκρούεται σ' όλο το έργο.
606			_9293705 _aΝεοελληνική ποίηση _z21ος αι.
676			_a889.14
700		1	_4070 _aΛουκάκης _bΜάνος Ν. _f(1951-)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2
090			_a10433