000			03308nam a22002773 4500
001			10285
010			_a978-960-03-5817-9
090			_a10285
100			_a20210114d2014 m||y0grey50 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_ay||||||||||ay
106			_ar
200	1		_aΕξέχαστοι καιροί _eΧρονικό της νιότης _fΛευτέρης Αλεξίου _gεισαγωγή - σχόλια Νίκος Χρυσός
210			_aΑθήνα _cΚαστανιώτης _d2014
215			_a302 σ. _d20 εκ.
330			_aΣαν ήμουνα μικρός, άκουα κάποτε τις γυναίκες του σπιτιού να μου δηγιένται για φαντάσματα. Μα το σπίτι μας δεν ήταν για τέτοια. Δεν ήταν οι γονιοί μου σαν τους άλλους γονιούς. Είχαν έργο να καθαρίζουν απ' αυτά τα κακά σπέρματα την ψυχή μου. Κατάληξα να γίνω τρανός αρνητής των κάθε λογής φαντασμάτων. Όμως ο καιρός ήρθε να με πείσει για τ' αντίθετο. Σήμερα δεν πιστεύω μόνο, πως υπάρχουν φαντάσματα, παρά και, πως δεν υπάρχει τίποτ' άλλο παρά τέτοια! Ηράκλειο του Μεσοπολέμου. Μια συντροφιά νέων καλλιτεχνών και διανοουμένων ακροβατεί μεταξύ δόξας και ήττας. Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Τάκης Καλμούχος, ο Βελισσάριος Φρέρης, ο Κώστας Σφακιανάκης και άλλοι γίνονται οι «κρυφοί» πρωταγωνιστές μιας εκ βαθέων εξομολόγησης. Σημαντικός λόγιος της εποχής, ο Λευτέρης Αλεξίου, αδελφός της Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη, στη δύση της ζωής του συνθέτει την αναπαράσταση μιας απουσίας, αναμετράται με τις αγωνίες και τους φόβους του, καταγράφει αθησαύριστα περιστατικά της μακρόχρονης φιλίας του με τον Νίκο Καζαντζάκη σ' ένα μυθιστορηματικό χρονικό προσδοκιών και διαψεύσεων. Ένα συγκινητικό ντοκουμέντο σε νέα έκδοση, με εισαγωγή και εμπεριστατωμένα σχόλια του Νίκου Χρυσού, που αποκρυπτογραφούν το κείμενο, τους ήρωες και την εποχή τους.
606			_938163 _aΝεοελληνική πεζογραφία _z20ός αι.
607			_9319019 _aΗράκλειο (Κρήτη) _xΙστορία _zΜεσοπόλεμος, 1918-1939 _xΜυθιστόρημα
676			_a889.332
700		1	_4070 _aΑλεξίου _bΛευτέρης _f(1890-1964)
702		1	_4080 _4072 _935956 _aΧρυσός _bΝίκος _f(1972-)
801			_aGR _bLIBR_Malevizi _gAACR2