Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού ξετυλίγεται η οικογενειακή τραγωδία μιας γυναίκας που βίωσε στο πετσί της τον παραλογισμό της συζυγικής κακοποίησης, υπομένοντάς την σιωπηρά... ως το τέλος. Την αρχική της έκπληξη, διαδέχτηκαν σταδιακά η οργή, ο φόβος και η ανοχή. Η Χαρά έμαθε να καλύπτει τις πληγές της συμβίωσής της με τον Λυκούργο πίσω από την πούδρα του μακιγιάζ. Πρώτα πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσει το γάμο της, κατόπιν για χάρη των παιδιών της. Πάντοτε με την ελπίδα πως όλα θα αλλάξουν. Μια ελπίδα σιωπηρή, κρυφή κι ανέφικτη! Σήμερα η κόρη της γράφει την τελευταία πράξη ενός έργου, βροντοφωνάζοντας ότι η σιωπή δεν είναι λύση! Η συγγραφέας μιλάει για τη ζωή της μητέρας της κοντά σε έναν άνδρα που θα έπρεπε να νιώθει πατέρα... Το αίμα δε γίνεται νερό, μα αν μπορούσε θα το είχε κάνει για να εξαλείψει από πάνω της κάθε ίχνος αυτού του εγκληματία. Η γλώσσα της άλλοτε ωμή και άλλοτε γλαφυρή αποδίδει άμεσα την εικόνα της αδιέξοδης βίας που γεννάει το σώμα στην ψυχή! Μια αληθινή ιστορία πληγώνει ακόμα... Γιατί... "Οι γυναίκες που σιωπούν... καίγονται!"