Ελληνικά Παραμύθια / εκλογή Γ. Α. Μέγα ; εικόνες Ράλλη Κοψίδη
Γλώσσα: Ελληνικά.Χώρα: Ελλάδα.Δήλωση Έκδοσης: 16η έκδ.Δημοσίευση: Αθήναι : Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2014Περιγραφή: 229 σ. : εικ. ; 20 εκ. ISBN: 978-960-503-578-5; 978-960-503-579-2; 978-960-503-580-8.Σειρά: Μια φορά κι έναν καιρόDewey: 398.209495Περίληψη: Ο Γεώργιος Α. Μέγας, ο συστηματικότερος μάλλον μελετητής του ελληνικού λαϊκού παραμυθιού έως σήμερα, έχει πλήθος σχετικές εργασίες στο ενεργητικό του. Οδηγό του είχε την ιστορικογεωγραφική μέθοδο (της φινλανδικής σχολής) που εξετάζει, διεθνώς και διαχρονικά, τη διάδοση των διάφορων παραμυθιακών τύπων, τονίζοντας ιδιαίτερα τη διαχρονική διάσταση των παραμυθιών. Σύμφωνα με τη σχολή αυτή, κάθε λαός παραλαμβάνει την ύλη για τα παραμύθια του από μια διεθνή πηγή και τα μεταβάλλει με τρόπο που να τα καθιστά δικά του. Οπως ο ίδιος σημειώνει, το παραμύθι, αν και δεν υπόκειται στους όρους της πραγματικής ζωής, προσαρμόζεται ωστόσο στα ήθη και τα έθιμα, στους μύθους και τις δοξασίες ενός λαού, με αποτέλεσμα να γίνεται κομμάτι της ζωής του, να αποκτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το κάθε παραμύθι - λέξη που προέρχεται από το ρήμα «παραμυθούμαι», που σημαίνει «δίνω θάρρος», «προτρέπω», «παρηγορώ», «συμβουλεύω», «ανακουφίζω» - αρχικά προοριζόταν για τη διασκέδαση των μεγάλων. Μόνον αργότερα οι αφηγήσεις της παραδοσιακής κοινωνίας έγιναν διηγήσεις για τα παιδιά, κρατώντας ουσιαστικά το ίδιο περιεχόμενο. Ο Μέγας στους δύο τόμους υπό τον τίτλο «Ελληνικά παραμύθια» που εξέδωσε από τις εκδόσεις Εστία (το 1927 και το 1962) επέλεξε πλήρη και άρτια παραμύθια για τα παιδιά, τα οποία να είναι κατάλληλα για παιδαγωγικούς σκοπούς και, παράλληλα, να προσφέρουν χαρά και απόλαυση. Στον τόμο του 1962, τον οποίο προσφέρει σήμερα στους αναγνώστες του «Το Βήμα», ο επιφανής λαογράφος ανθολογεί παραμύθια που απευθύνονται σε παιδιά λίγο μεγαλύτερα σε σύγκριση με την έκδοση του 1927. Επιλέγονται 47 παραμύθια, αριθμός που αποδεικνύει πόσο προσεκτική ήταν η εκλογή του Μέγα, ο οποίος το διάστημα 1957-1963 - σύμφωνα με μαρτυρία του Μιχάλη Μερακλή, στο βιβλίο του «Το λαϊκό παραμύθι» - είχε συγκεντρώσει τον εντυπωσιακό αριθμό των 4.000 παραμυθιών!.Θέμα - Θεματική επικεφαλίδα: Μύθοι, Ελληνικοί -- Βιβλία για παιδιά | -- ΕλλάςΤύπος τεκμηρίου | Τρέχουσα βιβλιοθήκη | Συλλογή | Ταξιθετικός αριθμός | Προσδιοριμένα υλικά | Αριθμός αντιτύπου | Κατάσταση | Barcode | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Παιδικό τμήμα | 398.209495 ΜεγΓ Ελλ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | τ.2 | αντ.2 | Διαθέσιμο | 25969 | |
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Παιδικό τμήμα | 398.209495 ΜεγΓ Ελλ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | τ.1 | Διαθέσιμο | 25972 | ||
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Παιδικό τμήμα | 398.209495 ΜεγΓ Ελλ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | τ.2 | αντ.1 | Διαθέσιμο | 15708 |
Browsing Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου shelves, Collection: Παιδικό τμήμα Κλείσιμο περιήγησης ραφιού(Απόκρυψη περιήγησης ραφιών)
398.209495 ΜΕγΓ Ελλ Ελληνικά Παραμύθια | 398.209495 ΜεγΓ Ελλ Ελληνικά Παραμύθια | 398.209495 ΜεγΓ Ελλ Ελληνικά Παραμύθια | 398.209495 ΜεγΓ Ελλ Ελληνικά Παραμύθια | 398.209495 ΜΙΑ ΜΙΑ Μια φορά κι έναν καιρό... | 398.209495 ΠαπΦ Ιστ Ιστορίες σαν παραμύθια | 398.209495 ΣΤΑ ΣΤΑ Η Σταχτού ο φυσικός κλέφτης ο Τρίμματος |
Ειδική έκδοση για την εφημερίδα ''Το Βήμα''
Έχει αναπαραχθεί φωτογραφικά η δέκατη έκτη έκδοση του βιβλίου Ελληνικά παραμύθια Β' σε εκλογή του Γ. Α. Μέγα και με εικόνες του Ράλλη Κοψίδη, που εκδόθηκε από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας, τον Δεκέμβριο 2011 (πρώτη έκδοση : 1962)
Ο Γεώργιος Α. Μέγας, ο συστηματικότερος μάλλον μελετητής του ελληνικού λαϊκού παραμυθιού έως σήμερα, έχει πλήθος σχετικές εργασίες στο ενεργητικό του. Οδηγό του είχε την ιστορικογεωγραφική μέθοδο (της φινλανδικής σχολής) που εξετάζει, διεθνώς και διαχρονικά, τη διάδοση των διάφορων παραμυθιακών τύπων, τονίζοντας ιδιαίτερα τη διαχρονική διάσταση των παραμυθιών. Σύμφωνα με τη σχολή αυτή, κάθε λαός παραλαμβάνει την ύλη για τα παραμύθια του από μια διεθνή πηγή και τα μεταβάλλει με τρόπο που να τα καθιστά δικά του. Οπως ο ίδιος σημειώνει, το παραμύθι, αν και δεν υπόκειται στους όρους της πραγματικής ζωής, προσαρμόζεται ωστόσο στα ήθη και τα έθιμα, στους μύθους και τις δοξασίες ενός λαού, με αποτέλεσμα να γίνεται κομμάτι της ζωής του, να αποκτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το κάθε παραμύθι - λέξη που προέρχεται από το ρήμα «παραμυθούμαι», που σημαίνει «δίνω θάρρος», «προτρέπω», «παρηγορώ», «συμβουλεύω», «ανακουφίζω» - αρχικά προοριζόταν για τη διασκέδαση των μεγάλων. Μόνον αργότερα οι αφηγήσεις της παραδοσιακής κοινωνίας έγιναν διηγήσεις για τα παιδιά, κρατώντας ουσιαστικά το ίδιο περιεχόμενο. Ο Μέγας στους δύο τόμους υπό τον τίτλο «Ελληνικά παραμύθια» που εξέδωσε από τις εκδόσεις Εστία (το 1927 και το 1962) επέλεξε πλήρη και άρτια παραμύθια για τα παιδιά, τα οποία να είναι κατάλληλα για παιδαγωγικούς σκοπούς και, παράλληλα, να προσφέρουν χαρά και απόλαυση. Στον τόμο του 1962, τον οποίο προσφέρει σήμερα στους αναγνώστες του «Το Βήμα», ο επιφανής λαογράφος ανθολογεί παραμύθια που απευθύνονται σε παιδιά λίγο μεγαλύτερα σε σύγκριση με την έκδοση του 1927. Επιλέγονται 47 παραμύθια, αριθμός που αποδεικνύει πόσο προσεκτική ήταν η εκλογή του Μέγα, ο οποίος το διάστημα 1957-1963 - σύμφωνα με μαρτυρία του Μιχάλη Μερακλή, στο βιβλίο του «Το λαϊκό παραμύθι» - είχε συγκεντρώσει τον εντυπωσιακό αριθμό των 4.000 παραμυθιών!
Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό τον τίτλο.