Κάποιος είναι έξω!" Ένας θόρυβος είχε ακουστεί. Ένας μικρός γδούπος και μετά βήματα και λαχανιασμένες ανάσες. Ο Χρήστος πετάχτηκε σαν σίφουνας από την πολυθρόνα του. (...) Η Βικτώρια σήκωσε το κεφάλι της από το βιβλίο. "Μίλα!" είπε με σιγανή φωνή. "Είναι εκείνοι που φαντάζομαι, " Γιατί συμβαίνει, κάποτε, να ανοίγουμε ένα βιβλίο και κυριολεκτικά να μπαίνουμε μέσα στην ιστορία ή να ξεχύνεται εκείνη από τις σελίδες του και να έρχεται να μας βρει. Τότε αποκαλύπτεται τι είναι στ' αλήθεια αυτό που νομίζαμε για πηγάδι στην αυλή, ποια είναι η γυναίκα που γνωρίσαμε ως προγιαγιά και, κυρίως, ποιοι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ένα μυθιστόρημα, δυο αντικριστοί κόσμοι, ένα ταξίδι: από τα ακριβά προάστια της σύγχρονης πόλης στο Μαύρο Νησί του κόσμου της Αλάστρας. Υπάρχει γυρισμός;