Όλα σου τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη : μυθιστόρημα / Δημήτρης Μπουραντάς
Γλώσσα: Ελληνικά.Χώρα: Ελλάδα.Δημοσίευση: Αθήνα : Πατάκης, 2009, c2007Περιγραφή: 375 σ. ; 21 εκ.ISBN: 978-960-16-2779-3.Σειρά: Σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, 237, ΠεζογραφίαDewey: 889.34Περίληψη: Ο καθηγητής Νίκος Αλεξίου προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει αν ζούσε έναν εφιάλτη στον ύπνο του ή την ωμή πραγματικότητα. Ξαφνικά ένιωσε πως κατέρρευσε ένα κομμάτι του εαυτού του: η υπερηφάνεια που ένιωθε κάθε φορά που σκεφτόταν ότι θα άφηνε πίσω κληρονομιά του την 'Αννα μετατράπηκε σε αγωνία, ίσως και ενοχή. Το μυαλό του και η ψυχή του βασανιστικά αναζητούσαν αυτοκριτική και λύση. Έπρεπε τώρα να ψάξει από την αρχή, καρέ καρέ, τη ζωή της 'Αννας και τη δική του ευθύνη σε αυτή. Μόνη σωτηρία της ψυχής του ήταν η μετάνοια. Να της ζητήσει συγγνώμη για όσα έκανε ή δεν έκανε και την έφτασαν ως εδώ, να βρεί τι ξέχασε να της μάθει. Κι αν μπορούσε, να της μάθει έστω και τώρα. Πριν να είναι αργά....Θέμα - Θεματική επικεφαλίδα: Νεοελληνική πεζογραφία -- 21ος αιΤύπος τεκμηρίου | Τρέχουσα βιβλιοθήκη | Συλλογή | Ταξιθετικός αριθμός | Αριθμός αντιτύπου | Κατάσταση | Barcode | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Λογοτεχνία | 889.34 ΜποΔ Ολα (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | αντ.2 | Διαθέσιμο | 19395 | |
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Λογοτεχνία | 889.34 ΜποΔ Ολα (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | αντ.1 | Διαθέσιμο | 13239 |
Browsing Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου shelves, Collection: Λογοτεχνία Κλείσιμο περιήγησης ραφιού(Απόκρυψη περιήγησης ραφιών)
889.34 ΜπεΕ Θασ Θα σε περιμένω | 889.34 ΜπεΕ Κρα Κρασί με βότανα | 889.34 ΜποΒ Μαυ Τα μαύρα ρόδα ανθίζουν μακράν της χώρας τους | 889.34 ΜποΔ Ολα Όλα σου τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη | 889.34 ΜποΔ Ολα Όλα σου τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη | 889.34 ΜποΕ Αυτ Αυτές | 889.34 ΜποΚ Απο Από την Κωνσταντινούπολη στην Ισταμπούλ |
Ο καθηγητής Νίκος Αλεξίου προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει αν ζούσε έναν εφιάλτη στον ύπνο του ή την ωμή πραγματικότητα. Ξαφνικά ένιωσε πως κατέρρευσε ένα κομμάτι του εαυτού του: η υπερηφάνεια που ένιωθε κάθε φορά που σκεφτόταν ότι θα άφηνε πίσω κληρονομιά του την 'Αννα μετατράπηκε σε αγωνία, ίσως και ενοχή. Το μυαλό του και η ψυχή του βασανιστικά αναζητούσαν αυτοκριτική και λύση. Έπρεπε τώρα να ψάξει από την αρχή, καρέ καρέ, τη ζωή της 'Αννας και τη δική του ευθύνη σε αυτή. Μόνη σωτηρία της ψυχής του ήταν η μετάνοια. Να της ζητήσει συγγνώμη για όσα έκανε ή δεν έκανε και την έφτασαν ως εδώ, να βρεί τι ξέχασε να της μάθει. Κι αν μπορούσε, να της μάθει έστω και τώρα. Πριν να είναι αργά...
Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό τον τίτλο.
Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας για να αναρτήσετε ένα σχόλιο.