Καρδιά του καλοκαιριού, μεσημέρι. Ο ήλιος πέφτει κατακόρυφα απάνω από το κοσμοξακουσμένο Παλάτι της Κνωσού και τα προύντζινα διπλά πελέκια, οι πολύχρωμες στέγες, οι φαρδιές αυλές λάμπουν. Ο ποταμός κυλάει ήσυχα μέσα σε ανθισμένες ροδοδάφνες. Ελιές, κυπαρίσσια, συκιές, δεξιά κι αριστερά στις όχθες· άνθρωποι κάθουνται κάτω από τον ίσκιο και τρώνε. Οι δούλοι μέσα στο Παλάτι πηγαινόρχουνται, ξεπροβαίνουν από τα υπόγεια, περνούν γρήγορα γρήγορα τους στενόμακρους διαδρόμους, ανεβαίνουν τις μαρμαρένιες σκάλες, κουβαλούν φαγιά στους αρχόντους. Βουή μεγάλη ακούγεται, σαν να 'ναι το Παλάτι απέραντη κυψέλη γεμάτη εργατικά μελίσσια που δουλεύουν. [...]