Τίτλος πρωτοτύπου: Le semaphore d' Alexandrie

Η ζωή μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που δεν ακούει, αλλά καταφέρνει να εκφραστεί, να γνωρίσει τον κόσμο, να μεγαλώσει φυσιολογικά, να ζήσει, να πετύχει και να κερδίσει την επιβράβευση από τους ανθρώπους που "ακούν". Η Εμανουέλ Λαμπορί είναι κουφή. Η Εμανουέλ Λαμπορί είναι ο γλάρος. Η κραυγή της είναι προσπάθεια επικοινωνίας, προσπάθεια επαφής με τον κόσμο. Η ζωή της κυλά στη σιωπή, μια σιωπή γεμάτη χρώματα που πάλλονται, δονήσεις, αισθήσεις, συγκινήσεις. Γνωρίζει εμπειρίες, αγωνία, πόνο, χαρά, έρωτες, συγκρούσεις, απογοητεύσεις και πάνω απ' όλα τη γλώσσα της, τη γλώσσα των νευμάτων. Οι κινήσεις των χεριών, που τη βγάζουν από την απομόνωση, της δίνουν τη δυνατότητα να μιλήσει, να μεταδώσει τη σκέψη της, να μοιραστεί τα συναισθήματά της. Παίζοντας στο θέατρο, κατορθώνει να ενώσει τον κόσμο των ήχων με τον κόσμο της σιωπής, σαν δύο όμοιους κρίκους, που συνυπάρχουν αρμονικά, μεταγγίζοντας πλούτο ο ένας στον άλλο. Η Εμανουέλ Λαμπορί ζει και στους δυο κόσμους. Ο γλάρος πετά από τον ένα στον άλλο. Η κραυγή του ακούγεται δυνατά. Είναι η κραυγή της ζωής.