"Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!" Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων: "Έρχεται, έρχεται... η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!" Αυτή τη φορά, εκτός απ' την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες, πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού. Άμα το ξεδίπλωνες όμως, μπορούσε να σκεπάσει ολόκληρο τον όμορφο τόπο, απ' άκρη σ' άκρη. Η βραβευμένη παραμυθένια ιστορία του Χρήστου Μπουλώτη έρχεται ξανά μαζί με την άνοιξη ανθίζοντας σε κάθε γωνίτσα την αισιοδοξία και τη δύναμη της πίστης στο όνειρο.