Τί να υπάρχει άραγε εκεί στο σκοτεινό ντουλάπι, που δεν σε αφήνει να κοιμηθείς ήσυχος τα βράδια; Ξαφνικά πετάγεται ένα τέρας που αναγκάζει τα μικρά παιδιά να βάλουν τις φωνές... Μα υπάρχουν τέρατα; Φυσικά και δυστυχώς για εμάς, ο κόσμος τους για να λειτουργήσει χρειάζεται τις κραυγές των παιδιών που τις μετατρέπουν σε ενέργεια. Διαχειριστής της ενέργειας είναι η εταιρεία "Μπαμπούλας Α.Ε.", η οποία φυσικά έχει στην υπηρεσία της ειδικά εκπαιδευμένους υπαλλήλους - "φοβιστές". Τέτοιοι είναι και οι Σάλι που είναι κορυφαίος φοβιστής και ο Μάικ που είναι ο λιγότερο πετυχημένος αλλά καλός φίλος του. Ο κόσμος αυτός είναι μακριά από τον δικό μας και η μετάβαση από τον ένα στον άλλο γίνεται μέσα από ένα δίκτυο από ειδικές πόρτες. Εδώ επίσης πρέπει να αναφέρω ότι τα τέρατα φοβούνται το ίδιο πολύ τα παιδιά, γιατί πολύ απλά νομίζουν ότι είναι τοξικά. Μία μέρα και διαμέσου μίας τέτοιας "ξεχασμένης" από μία υπηρεσία πόρτας, ένα παιδί έρχεται στην πόλη των τεράτων μαζί με τον Σάλι που μπήκε σε αυτήν να την επιθεωρήσει. Ο Σάλι που το βρίσκει και ο φίλος του Μάικ στην προσπάθεια τους να το κρύψουν για να το επιστρέψουν πίσω, θα το ντύσουν σαν τέρας και θα το ονομάσουν Μπού. Όταν θα γίνει αντιληπτό ότι υπάρχει ένα παιδί ελεύθερο θα επικρατήσει χαμός στην πόλη των τεράτων, αλλά σύντομα οι δύο φίλοι θα ανακαλύψουν ότι ο φοβιστο-ανταγωνιστής Ράνταλ και ο διευθυντής της επιχείρησης Καβούριας απαγάγουν παιδιά για να τα βάζουν σε μία μηχανή του τους ρουφάει τις κραυγές. Τελικά μέσα από την περιπέτεια τους αυτή ια ανακαλύψουν ότι το το γέλιο των παιδιών δίνει πολύ μεγαλύτερη ενέργεια από αυτή που έπαιρναν με τις κραυγές τους και πλέον η Μπαμπούλας Α.Ε. θα είναι μία "χαρούμενη" εταιρεία.