"Τολμηρό σαν σύλληψη [...] Το λάθος [...] θέτει τον δάχτυλον "επί των τύπων των ύλων" της εποχής μας. Αγγίζει το πρόβλημα της "ψυχολογίας του τρόμου" με την παρρησία και την υπευθυνότητα μιας ελεύθερης πνευματικής συνείδησης, που [...] εξανίσταται για τις σατανικές μεθόδους, που οι μαινό-μενες "ορθοδοξίες", οι κάθε λογής ολοκληρωτισμοί, μετέρχονται για να εξουθενώσουν το άτομο, να του αφαιρέσουν τη βούληση [...] για να το υποχρεώσουν να ενταχθεί, απλό νούμερο, στις γραμμές τους. Είναι ένα επίτευγμα που και μόνο του θα αρκούσε για να δώσει στο νέο μυθιστόρημα του κ. Σαμαράκη ξεχωριστή θέση στη σύγχρονη μας πεζογραφία".