Ειδική έκδοση για την εφημερίδα ''Τα Νέα''

Περιέχει βιβλιογραφία

Ο εμφύλιος πόλεμος υπήρξε μια εξαιρετικά τραυματική στιγμή της ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα. Οδυνηρός επίλογος σφράγισε την κοινωνική ανάταση, την οποία είχε εκφράσει το πολύμορφο αντιστασιακό κίνημα την περίοδο της Κατοχής. Ήταν ένας ολοκληρωτικός πόλεμος, "ένα δόκανο από το οποίο κανένας δεν μπορούσε να ξεφύγει", παρόλο που όλοι σχεδόν δήλωναν ότι θα επιθυμούσαν την απεμπλοκή. Η δημοκρατική ρήξη της Μεταπολίτευσης το 1974 σηματοδότησε το θεσμικό τέλος του Εμφυλίου, το οποίο όμως, για να κατοχυρωθεί συμβολικά, χρειάστηκε να περάσουν άλλα 15 χρόνια, έως τον νόμο για την άρση των συνεπειών του, το 1989, και αφού προηγουμένως είχε μεσολαβήσει, το 1982, η αναγνώριση της ΕΑΜικής αντίστασης. Δεν είναι επομένως ανεξήγητη η σιωπή που για αρκετές δεκαετίες κάλυπτε τη σημαντική αυτή περίοδο της σύγχρονης ιστορίας, παρά τα έντονα ίχνη της συλλογικής μνήμης. Το ερμηνευτικό σχήμα που διατρέχει τον παρόντα τόμο θεωρεί ότι, όπως όλα τα μείζονα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα, ο Εμφύλιος Πόλεμος δεν επιδέχεται μονοδιάστατες απαντήσεις, ούτε αποτελούσε την αναπόδραστη κορύφωση μιας ενιαίας διαδικασίας, η οποία ξεκίνησε με τις πρώτες εμφύλιες συγκρούσεις που εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Αντίθετα, η διολίσθηση προς τον Εμφύλιο Πόλεμο, η σφοδρότητα της σύγκρουσης αλλά και η τρίχρονη διάρκειά της αποτέλεσαν τη συνισταμένη πολλών και διαφορετικών διαδικασιών -κοινωνικών, πολιτικών αλλά και διεθνών