Η βασιλεία του Λέοντος του ΣΤ΄ του Σοφού (886-912) συνιστά μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίοδο της βυζαντινής ιστορίας για πολλούς λόγους. Ο Λέων ΣΤ΄ είναι ο μόνος ορθόδοξος χριστιανός που παντρεύτηκε τέσσερεις φορές με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Τα σχετικά με την τεταρτογαμία του γεγονότα προσφέρουν πλούσιο υλικό, στο οποίο αναμφίβολα θα αφιέρωναν διαδοχικά πρωτοσέλιδα οι εφημερίδες και τα "κοσμικά" περιοδικά της εποχής μας. Παρόμοιες καταστάσεις, αρκετούς αιώνες μετά, οδήγησαν την Αγγλία του Ερρίκου Η΄ σε σχίσμα με την Καθολική Εκκλησία της Ρώμης, με άμεση συνέπεια τη γέννηση της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Η σύνεση του πατριάρχη Ευθυμίου, όμως, και οι διοικητικές ικανότητες του πατριάρχη Νικολάου Α΄ Μυστικού επέδρασαν καταλυτικά, ώστε να αποτραπούν ανάλογα φαινόμενα στο Βυζάντιο. Αυτά και άλλα πολλά από τη ζωή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας στις αρχές του 10ου αιώνα διηγείται το κείμενο με τον συμβατικό τίτλο "Βίος του Πατριάρχη Ευθυμίου". Διατηρημένο σε ένα μόνο κολοβό χειρόγραφο που χάθηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το έργο που μεταφράζεται εδώ αποτελεί την πλουσιότερη και πιο έγκυρη από τις υπάρχουσες ιστορικές πηγές για τη βασιλεία του Λέοντος ΣΤ΄ και του αδελφού του Αλέξανδρου (886-913). Το κείμενο γράφτηκε από κάποιο μοναχό, υποτακτικό του Ευθυμίου. Η οπτική γωνία της εξιστόρησης είναι ιδιαίτερα προνομιακή, καθώς τα γεγονότα αφηγήθηκαν στον συγγραφέα οι πρωταγωνιστές τους, αλλά και απλοί υπήκοοι και ταπεινοί μοναχοί.