Η μπόρα / Αλκυόνη Παπαδάκη ; επιμέλεια Νίκος Καλέντης
Γλώσσα: Ελληνικά.Χώρα: Ελλάδα.Δημοσίευση: Αθήνα : Καλέντης, 1989Περιγραφή: 198 σ. ; 21 εκ. ISBN: 960-219-003-5.Dewey: 889.34Περίληψη: Εγώ δεν ξέρω πολλά γράμματα. Μα όπως κάθομαι τις νύχτες στην αυλή μου και κοιτάζω τ' αστέρια, σκέφτομαι και μερικά πράματα. Σκέφτομαι λοιπόν, τι διαφορά υπάρχει να' σαι μέσα στους ανθρώπους ή μέσα στα θερία. Και λέω πως με τα θεριά, είναι καλύτερα. Στο κάτω κάτω, αυτά τα ξέρεις. Είναι θερία, λες. Και φυλάγεσαι. Τους ανθρώπους όμως; Μέχρι να πάρεις είδηση τι θεριό έχεις δίπλα σου, σε κατασπάραξε. Πάει. Τους ανθρώπους εγώ τους τρέμω. Τους ομοίούς μου. Που μιλούνε, που χαϊδεύουνε, που χιχιρίζουνε, που χαιρετούνε. Αλίμονο απ' αυτούς, Χριστέ μου. Αλίμονο και τρισαλίμονο..Θέμα - Θεματική επικεφαλίδα: Μυθιστόρημα | Νεοελληνική πεζογραφία -- 21ος αιΤύπος τεκμηρίου | Τρέχουσα βιβλιοθήκη | Συλλογή | Ταξιθετικός αριθμός | Αριθμός αντιτύπου | Κατάσταση | Barcode | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Λογοτεχνία | 889.34 ΠαπΑ Μπο (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | αντ.3 | Διαθέσιμο | 26725 | |
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Λογοτεχνία | 889.34 ΠαπΑ Μπο (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | αντ.2 | Διαθέσιμο | 26662 | |
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Λογοτεχνία | 889.34 ΠαπΑ Μπο (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | Διαθέσιμο | 03388 |
Browsing Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου shelves, Collection: Λογοτεχνία Κλείσιμο περιήγησης ραφιού(Απόκρυψη περιήγησης ραφιών)
889.34 ΠαπΑ Ητα Αν ήταν όλα... αλλιώς | 889.34 ΠαπΑ Ητα Αν ήταν όλα... αλλιώς | 889.34 ΠαπΑ Καρ Οι κάργιες | 889.34 ΠαπΑ Μπο Η μπόρα | 889.34 ΠαπΑ Μπο Η μπόρα | 889.34 ΠαπΑ Μπο Η μπόρα | 889.34 ΠαπΑ Ξαν Θα ξανάρθουν τα χελιδόνια |
Εγώ δεν ξέρω πολλά γράμματα. Μα όπως κάθομαι τις νύχτες στην αυλή μου και κοιτάζω τ' αστέρια, σκέφτομαι και μερικά πράματα. Σκέφτομαι λοιπόν, τι διαφορά υπάρχει να' σαι μέσα στους ανθρώπους ή μέσα στα θερία. Και λέω πως με τα θεριά, είναι καλύτερα. Στο κάτω κάτω, αυτά τα ξέρεις. Είναι θερία, λες. Και φυλάγεσαι. Τους ανθρώπους όμως; Μέχρι να πάρεις είδηση τι θεριό έχεις δίπλα σου, σε κατασπάραξε. Πάει. Τους ανθρώπους εγώ τους τρέμω. Τους ομοίούς μου. Που μιλούνε, που χαϊδεύουνε, που χιχιρίζουνε, που χαιρετούνε. Αλίμονο απ' αυτούς, Χριστέ μου. Αλίμονο και τρισαλίμονο.
Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό τον τίτλο.
Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας για να αναρτήσετε ένα σχόλιο.