Στοχαστής, αγωνιστής, πολιτικός, βαθύτατα προβληματισμένο άτομο και ευρύτερα καλλιεργημένο, ο Ίων Δραγούμης είναι αλήθεια πώς σπάνια ξεχνάει στη λογοτεχνική του παραγωγή το "πολιτικό όν" που κυριαρχούσε μέσα του, που δεν ταίριαζε βέβαια με τον πρακτικισμό της εποχής αλλά έτεινε σε ευρύτερες συλλήψεις και πλατιούς εθνικούς και κοινωνικούς οραματισμούς. Ίσως μοναδική εξαίρεση - με κάποιες επιφυλάξεις κι εδώ - αποτελεί το "Σταμάτημα" που δεν είναι ασφαλώς μυθιστόρημα με τις κλασικές ως τότε προδιαγραφές αλλά περισσότερο μια δοκιμή ερωτική όσο και εσωτερικής ανίχνευσης εξομολογητικών στοιχείων.