Φώτα-Ολόφωτα / Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Γλώσσα: Ελληνικά.Χώρα: Ελλάδα.Δημοσίευση: Αθήναι : Το Ποντίκι, 2008Περιγραφή: 106 σ. ; 20 εκ. ISBN: 978-960-6718-78-6.Dewey: 889.32Σημείωση περιεχομένων: Ο σημαδιακός Η χτυπημένη Τρελή βραδιά Υπό την βασιλικήν δρυν Αμαρτίας φάντασμα Για την περηφάνια Η φωνή του Δράκου Τ' αστεράκι Περίληψη: Την επαύριον ήσαν Φώτα. Την άλλην ημέραν Ολόφωτα. Την εσπέραν της μεγάλης εορτής, άμα τη τριημερεύσει της λεχούς και του παιδιού, έβαλαν την σκαφίδα κάτω εις το πάτωμα και την εγέμισαν με χλιαρόν νερόν βρασμένον με δάφνας και με μύρτους. Επρόκειτο να τελέσουν τα "κολυμπίδια" του παιδιού. Η καλή μαμμή, η Μπαλαλού, εξήπλωσε το βρέφος μαλακά επί των ηπλωμένων κνημών της και ήρχισε να λύη τα σπάργανα. Είχε νυκτώσει. Μία λυχνία και δύο κηρία έκαιον επί χαμηλής τραπέζης. Το παιδίον, παχύ, μεγαλοπρόσωπον, με αόριστον ροδίζοντα χρώτα, με βλέμμα γαλανίζον και τεθηπός, ανέπνεε και ησθάνετο άνεσιν, καθ' όσον απηλλάσσετο των σπαργάνων. Εμειδία προς το φως το οποίον έβλεπε, κ' έτεινε την μικράν χείρα δια να συλλάβη την φλόγα. Την άλλην χείρα την είχε βάλει εις το στόμα του, κ' επιπίλιζεν, επιπίλιζε. Τί ησθάνετο; Απερίγραπτον.Θέμα - Θεματική επικεφαλίδα: Νέα Αθηναϊκή Σχολή | Διηγήματα, Νεοελληνικά | Ελληνική ηθογραφία | Νεοελληνική πεζογραφία -- 19ος αι| Τύπος τεκμηρίου | Τρέχουσα βιβλιοθήκη | Συλλογή | Ταξιθετικός αριθμός | Κατάσταση | Barcode | |
|---|---|---|---|---|---|---|
Βιβλία
|
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου | Λογοτεχνία | 889.32 ΠαπΑ Φωτ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | Διαθέσιμο | 12759 |
Browsing Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου shelves, Collection: Λογοτεχνία Κλείσιμο περιήγησης ραφιού(Απόκρυψη περιήγησης ραφιών)
| 889.32 ΠαπΑ Φον Η φόνισσα | 889.32 ΠαπΑ Φον Η φόνισσα | 889.32 ΠαπΑ Φον Η φόνισσα | 889.32 ΠαπΑ Φωτ Φώτα-Ολόφωτα | 889.32 ΡοιΕ Απα Άπαντα Εμμ. Ροΐδη | 889.32 ΡοιΕ Απα Άπαντα Εμμ. Ροΐδη | 889.32 ΡοιΕ Αφη Αφηγήματα |
Ο σημαδιακός Η χτυπημένη Τρελή βραδιά Υπό την βασιλικήν δρυν Αμαρτίας φάντασμα Για την περηφάνια Η φωνή του Δράκου Τ' αστεράκι
Την επαύριον ήσαν Φώτα. Την άλλην ημέραν Ολόφωτα. Την εσπέραν της μεγάλης εορτής, άμα τη τριημερεύσει της λεχούς και του παιδιού, έβαλαν την σκαφίδα κάτω εις το πάτωμα και την εγέμισαν με χλιαρόν νερόν βρασμένον με δάφνας και με μύρτους. Επρόκειτο να τελέσουν τα "κολυμπίδια" του παιδιού. Η καλή μαμμή, η Μπαλαλού, εξήπλωσε το βρέφος μαλακά επί των ηπλωμένων κνημών της και ήρχισε να λύη τα σπάργανα. Είχε νυκτώσει. Μία λυχνία και δύο κηρία έκαιον επί χαμηλής τραπέζης. Το παιδίον, παχύ, μεγαλοπρόσωπον, με αόριστον ροδίζοντα χρώτα, με βλέμμα γαλανίζον και τεθηπός, ανέπνεε και ησθάνετο άνεσιν, καθ' όσον απηλλάσσετο των σπαργάνων. Εμειδία προς το φως το οποίον έβλεπε, κ' έτεινε την μικράν χείρα δια να συλλάβη την φλόγα. Την άλλην χείρα την είχε βάλει εις το στόμα του, κ' επιπίλιζεν, επιπίλιζε. Τί ησθάνετο; Απερίγραπτον
Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό τον τίτλο.