Στοιχεία MARC
| 000 -Leader |
|---|
| fixed length control field |
13473nam a2200301 4500 |
| 010 ## - International Standard Book Number (ISBN) |
|---|
| Number (ISBN) |
978-618-03-2131-9 |
| 100 ## - General Processing Data |
|---|
| General Processing Data |
20230802d2019 m||y0grey50 ga |
| 101 0# - Language of the Resource |
|---|
| Language of Text, Soundtrack etc. |
Ελληνικά |
| 102 ## - Country of Publication or Production |
|---|
| Country of Publication |
Ελλάδα |
| 105 ## - Coded Data Field: Textual Material, Monographic |
|---|
| Monograph Coded Data |
y||||||||||ay |
| 106 ## - Coded Data Field: Textual Material - Physical Attributes |
|---|
| Textual Material Coded Data Physical Medium Designator |
r |
| 200 1# - Title and Statement of Responsibility |
|---|
| Title Proper |
Είμαι όσα έχω ξεχάσει |
| Other Title Information |
Μια αληθινή ιστορία |
| First Statement of Responsibility |
Ηλίας Μαγκλίνης |
| 210 ## - Publication, Distribution, etc. |
|---|
| Place of Publication, Distribution, etc. |
Αθήνα |
| Name of Publisher, Distributor, etc. |
Μεταίχμιο |
| Date of Publication, Distribution, etc. |
2019 |
| 215 ## - Physical Description |
|---|
| Specific Material Designation and Extent of Item |
248 σ. |
| Dimensions |
20 εκ. |
| 225 1# - Series |
|---|
| Series Title |
Ελληνική πεζογραφία |
| Statement of Responsibility |
υπεύθυνη σειράς Ελένη Μπούρα |
| 330 ## - Summary or Abstract |
|---|
| Text of Note |
Όταν µιλάµε για τη ζωή του πατέρα µας, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη δική µας τη ζωή; Πάνω απ' όλα, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη ζωή όλων των πατέρων του κόσµου, τη ζωή όλων των δυνητικών αναγνωστών µας; Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτηµα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα είχε νόηµα η γραφή αυτού του βιβλίου αν ένιωθα πως αφορά µονάχα τον άνθρωπο που γνώρισα. Έχει νόηµα και λόγο ύπαρξης µονάχα αν έχω κατά νου σε κάθε σελίδα ότι αυτή θα είναι µια αφήγηση που θα αφορά τον κάθε άγνωστο, τον κάθε πατέρα και την κάθε µητέρα, τον κάθε γιο και την κάθε κόρη που δεν γνώρισα ποτέ. Και αν τελικώς η µνήµη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά µέσα σε µιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, µήπως είµαστε όσα έχουµε ξεχάσει; Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόµος που παρατηρεί το παρελθόν του σύµπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του. Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαµµένα µυστικά, φόνους, τραύµατα που ταξιδεύουν µέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν µια ανώµαλη διαδροµή µέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαµένες συνδέσεις: µε τον εαυτό του, πρωτίστως όµως µε τους άλλους γύρω του. Τις νύχτες που ξυπνάω ανήσυχος και δεν µπορώ να ξανακοιµηθώ -παρήλθαν προ πολλού οι χρόνοι εκείνοι όπου ο ύπνος µου ήταν µακρύς και αδιατάρακτος- τους σκέφτοµαι όλους, σκέφτοµαι ότι όπως κάποια αστέρια έπαψαν πεθαίνοντας να αποτελούνται από ύλη έτσι και οι νεκροί έχουν πάψει να αποτελούνται από σάρκα, αίµα, µυς, οστά κι ωστόσο η απουσία τους, οριστική, καθολική, αµετάκλητη, είναι συχνά µια συγκαλυµµένη παρουσία. Έχουν πάψει να βρίσκονται στο σπίτι, στη δουλειά, στον πόλεµο, στον αέρα είναι απλωµένοι παντού, σε όλους τους χρόνους σαν σε µουσείο κέρινων οµοιωµάτων όλοι τους στέκονται γύρω µου ακούνητοι, σιωπηροί, αυστηροί, κατάχλωµοι και ανέκφραστοι βλέπω κι εµένα ακίνητο ανάµεσά τους πόσο µικρός ήµουν, πόσο µικρός είµαι ακόµα, πόσο µικρός θα πεθάνω κι εγώ κάποτε - στο βάθος όσο ηλικιωµένος κι αν πεθάνεις µικρός πεθαίνεις. |
| 330 ## - Summary or Abstract |
|---|
| Text of Note |
Και αν τελικώς η µνήµη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά µέσα σε µιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, µήπως είµαστε όσα έχουµε ξεχάσει; Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόµος που παρατηρεί το παρελθόν του σύµπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του. Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαµµένα µυστικά, φόνους, τραύµατα που ταξιδεύουν µέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν µια ανώµαλη διαδροµή µέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαµένες συνδέσεις: µε τον εαυτό του, πρωτίστως όµως µε τους άλλους γύρω του. Όταν µιλάµε για τη ζωή του πατέρα µας, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη δική µας τη ζωή; Πάνω απ' όλα, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη ζωή όλων των πατέρων του κόσµου, τη ζωή όλων των δυνητικών αναγνωστών µας; Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτηµα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα είχε νόηµα η γραφή αυτού του βιβλίου αν ένιωθα πως αφορά µονάχα τον άνθρωπο που γνώρισα. Έχει νόηµα και λόγο ύπαρξης µονάχα αν έχω κατά νου σε κάθε σελίδα ότι αυτή θα είναι µια αφήγηση που θα αφορά τον κάθε άγνωστο, τον κάθε πατέρα και την κάθε µητέρα, τον κάθε γιο και την κάθε κόρη που δεν γνώρισα ποτέ. |
| 330 ## - Summary or Abstract |
|---|
| Text of Note |
Όταν µιλάµε για τη ζωή του πατέρα µας, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη δική µας τη ζωή; Πάνω απ' όλα, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη ζωή όλων των πατέρων του κόσµου, τη ζωή όλων των δυνητικών αναγνωστών µας; Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτηµα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα είχε νόηµα η γραφή αυτού του βιβλίου αν ένιωθα πως αφορά µονάχα τον άνθρωπο που γνώρισα. Έχει νόηµα και λόγο ύπαρξης µονάχα αν έχω κατά νου σε κάθε σελίδα ότι αυτή θα είναι µια αφήγηση που θα αφορά τον κάθε άγνωστο, τον κάθε πατέρα και την κάθε µητέρα, τον κάθε γιο και την κάθε κόρη που δεν γνώρισα ποτέ. Και αν τελικώς η µνήµη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά µέσα σε µιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, µήπως είµαστε όσα έχουµε ξεχάσει; Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόµος που παρατηρεί το παρελθόν του σύµπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του. Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαµµένα µυστικά, φόνους, τραύµατα που ταξιδεύουν µέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν µια ανώµαλη διαδροµή µέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαµένες συνδέσεις: µε τον εαυτό του, πρωτίστως όµως µε τους άλλους γύρω του. Τις νύχτες που ξυπνάω ανήσυχος και δεν µπορώ να ξανακοιµηθώ -παρήλθαν προ πολλού οι χρόνοι εκείνοι όπου ο ύπνος µου ήταν µακρύς και αδιατάρακτος- τους σκέφτοµαι όλους, σκέφτοµαι ότι όπως κάποια αστέρια έπαψαν πεθαίνοντας να αποτελούνται από ύλη έτσι και οι νεκροί έχουν πάψει να αποτελούνται από σάρκα, αίµα, µυς, οστά κι ωστόσο η απουσία τους, οριστική, καθολική, αµετάκλητη, είναι συχνά µια συγκαλυµµένη παρουσία. Έχουν πάψει να βρίσκονται στο σπίτι, στη δουλειά, στον πόλεµο, στον αέρα είναι απλωµένοι παντού, σε όλους τους χρόνους σαν σε µουσείο κέρινων οµοιωµάτων όλοι τους στέκονται γύρω µου ακούνητοι, σιωπηροί, αυστηροί, κατάχλωµοι και ανέκφραστοι βλέπω κι εµένα ακίνητο ανάµεσά τους πόσο µικρός ήµουν, πόσο µικρός είµαι ακόµα, πόσο µικρός θα πεθάνω κι εγώ κάποτε - στο βάθος όσο ηλικιωµένος κι αν πεθάνεις µικρός πεθαίνεις. |
| 330 ## - Summary or Abstract |
|---|
| Text of Note |
Και αν τελικώς η µνήµη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά µέσα σε µιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, µήπως είµαστε όσα έχουµε ξεχάσει; Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόµος που παρατηρεί το παρελθόν του σύµπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του. Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαµµένα µυστικά, φόνους, τραύµατα που ταξιδεύουν µέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν µια ανώµαλη διαδροµή µέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαµένες συνδέσεις: µε τον εαυτό του, πρωτίστως όµως µε τους άλλους γύρω του. Όταν µιλάµε για τη ζωή του πατέρα µας, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη δική µας τη ζωή; Πάνω απ' όλα, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη ζωή όλων των πατέρων του κόσµου, τη ζωή όλων των δυνητικών αναγνωστών µας; Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτηµα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα είχε νόηµα η γραφή αυτού του βιβλίου αν ένιωθα πως αφορά µονάχα τον άνθρωπο που γνώρισα. Έχει νόηµα και λόγο ύπαρξης µονάχα αν έχω κατά νου σε κάθε σελίδα ότι αυτή θα είναι µια αφήγηση που θα αφορά τον κάθε άγνωστο, τον κάθε πατέρα και την κάθε µητέρα, τον κάθε γιο και την κάθε κόρη που δεν γνώρισα ποτέ. |
| 606 ## - Topical Name Used as Subject |
|---|
| Koha Internal code |
284532 |
| Entry Element |
Νεοελληνική πεζογραφία |
| Chronological Subdivision |
21ος αι. |
| 676 ## - Dewey Decimal Classification |
|---|
| Number |
889.34 |
| 700 #1 - Personal Name - Primary Responsibility |
|---|
| Relator Code |
Συγγραφέας |
| Entry Element |
Μαγκλίνης |
| Part of Name Other than Entry Element |
Ηλίας |
| Dates |
(1970-) |
| 801 ## - Originating Source |
|---|
| Country |
GR |
| Agency |
LIBR_Malevizi |
| Cataloguing Rules (Descriptive Conventions) |
AACR2 |
| 090 ## - System Control Numbers (Koha) |
|---|
| Koha biblioitem number (autogenerated) |
14402 |
